Jouw zijn
Door: Henk Murraij
Blijf op de hoogte en volg Henk
25 April 2016 | Frankrijk, Diou
"Omdat de wereld wacht op jouw zijn". Daar signeerde Vera Helleman vorig jaar - nadat zij mij enige tijd diep in mijn ogen keek - vorig jaar haar boek, voor mij mee.
Dit heeft diepe indruk op mij achtergelaten.
Ja, wie zit er nou op mijn zijn te wachten? Maar ook dacht ik: wat zal er gebeuren als ik werkelijk voor 100% mezelf word en alles loslaat war anderen denken. Of wij mensen ooit zover zullen komen is voor mij een vraagteken. Maar duidelijk, mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Och, en ik vertelde al eerder dat als je eenmaal aan "jezelf zijn" geproefd hebt kun je niet meer terug.
Nu ik dit zit te schrijven denk ik: en ook hier is was de aanmoediging, "un tampon" op m'n ziel.
We zitten niet te wachten om afgebroken te worden of te worden gewezen op onze fouten. Nee, die weten we zelf ook wel. Al je iets wilt "veranderen" moet er voldoende tijd vrijgemaakt worden met een kanjer van een coach, anders is het water naar de zee dragen. Empathies luisteren alleen al kost tijd.
Als iemand mij vraagt hoe het met me gaat en vervolgens komt de tweede vraag al. Ja, dan haak en brei ik af.....
M'n moeder, man, man, die kon coachen, zij had het van nature. Het woord coachen kwam toen helemaal nog niet voor volgens mij in de dikke van dalen. Maar zij deed het al en met flair.
Ik zal net 18 zijn geweest toen ik mijn moeder vroeg op wie ik eigenlijk moest stemmen. Wist ik veel.
Mijn moeder zei: dan moet je er 's morgens ook eens eerder uitkomen en de krant lezen......
Zij zei hiermee niet wat ik in haar beleving moest doen of hoe zij het deed. Nee ik moest me eens verdiepen in wat er was. Daarna kon ik er met haar over praten als ik wou.
Dat is met alles zo. Loop je mee in de stroom of ga je er eens voor zitten hoe het ook anders kan. Een eigen mening vormen dus. En denk ik dan: niet gelijk oordelen maar eerst eens denken "goh, zo kan het ook" we hoeven het niet eens te zijn, maar respect voor elkaar, oelala.
Ik dacht nog weleens dat ze het uit gemakzucht zei, nu weet ik beter. Sjonge, wat ben ik goed gecoacht.
En doen wat je het leukste vindt zei ze vaak. Laat een ander maar lullen, een olifant heeft toch de langste. Och, wat een heerlijke humor had je toch.....
Coachen ja.
Wat heb je nodig voor jouw zijn? Ook op jou ZIJN wacht de wereld. En nog mooier, dan is er zo wereldvrede.
Gisteren liep m'n route van Larochemilley - Luzy - Issy 'l Eveque door mooie hoogvlakten. Even niet zo sterk klimmen en dalen. Maar dat is stilte voor de storm......
Vandaag liep de route verder over Bourbon-Lancy naar de abdij van Sept Fonts. Een mooie route met zo'n 35 km voor de boeg.
Maar wat er vandaag allemaal gebeurt weet ik niet precies maar 35 km lopen is echt te ver vindt Jacobus.
Vanmorgen kom ik aan de praat met unne mooie mens. En "lullen" dak kan in 't Frans.... o, ik sta er soms zelf versteld van. Pay Bas... a pie? Qui, qui...... poeeeeeee.
Ja, dat leek hem wel een wereldwonder. En ikke trots zeggen 3200 km totaal. Een uur later rijdt hij mij achterop en zegt stap tot Bourbon-Lancy. Ja geleerd van de broeder in Postel om geen nee te zeggen. Alhoewel toch moeilijk. En we zijn er nog niet......
Kom ik zojuist aan in St. Aubin sur Loire om even een "bekske en 'n broojke" te doen raak ik aan de praat met de Mairie. O, zegt hij: wil je zwemen naar de Abdij? Er ligt geen brug over de weg die jij wilt nemen. Nee, ik moet over Diou. Pfffffffffff zeg ik.
Och, zegt de man lief: over een uur ben ik terug en breng je er heen. "C'est tres gentil" zeg ik en ga heerlijk achterover zitten en zeg: dank je wel Jacobus.
Wat een cadeautje. Mooi man.
Mooi efkus tijd om m'n blog bij te werken.
Wordt vervolgd.
Go with the flow
XXX
Dit heeft diepe indruk op mij achtergelaten.
Ja, wie zit er nou op mijn zijn te wachten? Maar ook dacht ik: wat zal er gebeuren als ik werkelijk voor 100% mezelf word en alles loslaat war anderen denken. Of wij mensen ooit zover zullen komen is voor mij een vraagteken. Maar duidelijk, mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Och, en ik vertelde al eerder dat als je eenmaal aan "jezelf zijn" geproefd hebt kun je niet meer terug.
Nu ik dit zit te schrijven denk ik: en ook hier is was de aanmoediging, "un tampon" op m'n ziel.
We zitten niet te wachten om afgebroken te worden of te worden gewezen op onze fouten. Nee, die weten we zelf ook wel. Al je iets wilt "veranderen" moet er voldoende tijd vrijgemaakt worden met een kanjer van een coach, anders is het water naar de zee dragen. Empathies luisteren alleen al kost tijd.
Als iemand mij vraagt hoe het met me gaat en vervolgens komt de tweede vraag al. Ja, dan haak en brei ik af.....
M'n moeder, man, man, die kon coachen, zij had het van nature. Het woord coachen kwam toen helemaal nog niet voor volgens mij in de dikke van dalen. Maar zij deed het al en met flair.
Ik zal net 18 zijn geweest toen ik mijn moeder vroeg op wie ik eigenlijk moest stemmen. Wist ik veel.
Mijn moeder zei: dan moet je er 's morgens ook eens eerder uitkomen en de krant lezen......
Zij zei hiermee niet wat ik in haar beleving moest doen of hoe zij het deed. Nee ik moest me eens verdiepen in wat er was. Daarna kon ik er met haar over praten als ik wou.
Dat is met alles zo. Loop je mee in de stroom of ga je er eens voor zitten hoe het ook anders kan. Een eigen mening vormen dus. En denk ik dan: niet gelijk oordelen maar eerst eens denken "goh, zo kan het ook" we hoeven het niet eens te zijn, maar respect voor elkaar, oelala.
Ik dacht nog weleens dat ze het uit gemakzucht zei, nu weet ik beter. Sjonge, wat ben ik goed gecoacht.
En doen wat je het leukste vindt zei ze vaak. Laat een ander maar lullen, een olifant heeft toch de langste. Och, wat een heerlijke humor had je toch.....
Coachen ja.
Wat heb je nodig voor jouw zijn? Ook op jou ZIJN wacht de wereld. En nog mooier, dan is er zo wereldvrede.
Gisteren liep m'n route van Larochemilley - Luzy - Issy 'l Eveque door mooie hoogvlakten. Even niet zo sterk klimmen en dalen. Maar dat is stilte voor de storm......
Vandaag liep de route verder over Bourbon-Lancy naar de abdij van Sept Fonts. Een mooie route met zo'n 35 km voor de boeg.
Maar wat er vandaag allemaal gebeurt weet ik niet precies maar 35 km lopen is echt te ver vindt Jacobus.
Vanmorgen kom ik aan de praat met unne mooie mens. En "lullen" dak kan in 't Frans.... o, ik sta er soms zelf versteld van. Pay Bas... a pie? Qui, qui...... poeeeeeee.
Ja, dat leek hem wel een wereldwonder. En ikke trots zeggen 3200 km totaal. Een uur later rijdt hij mij achterop en zegt stap tot Bourbon-Lancy. Ja geleerd van de broeder in Postel om geen nee te zeggen. Alhoewel toch moeilijk. En we zijn er nog niet......
Kom ik zojuist aan in St. Aubin sur Loire om even een "bekske en 'n broojke" te doen raak ik aan de praat met de Mairie. O, zegt hij: wil je zwemen naar de Abdij? Er ligt geen brug over de weg die jij wilt nemen. Nee, ik moet over Diou. Pfffffffffff zeg ik.
Och, zegt de man lief: over een uur ben ik terug en breng je er heen. "C'est tres gentil" zeg ik en ga heerlijk achterover zitten en zeg: dank je wel Jacobus.
Wat een cadeautje. Mooi man.
Mooi efkus tijd om m'n blog bij te werken.
Wordt vervolgd.
Go with the flow
XXX
-
25 April 2016 - 21:03
Antoinette De Heus Laheij:
Lieve Henk,
Regen en slecht weer je mist er hier niks aan. Koud en regel hagel en sneeuw. Wel overmorgen je oranje bittertje, en....... de oranje tompouce. Neem een lekker 45 borreltje is ook oranje. Koningsdag.....Wat geniet ik toch van je verhalen,en meer nog dat ik je manier van doen en denken dichtbij heb meegemaak. Trouw,zorgzaam en positief eerlijk.
Wat knap Henk dat alle blubber, uitglijers en koprollen je doorzettingsvermogen,karakter dit alles door staat. Je moeder heeft een goed resultaat afgeleverd tussen alle puzzeltjes door!❤️
Denk ook maar aan de uitspraak van Annek "Het leven is een groot feest, maar je moet zelf de slingers ophangen " Blijf het versieren Henk.
De sterkste mens is niet hij die de meeste kracht heeft, maar die het meest volhardt.
Goeie reis veel goeds en leafs zusje van....
Antoinette
-
25 April 2016 - 21:03
Jeroen En Hellen:
Hoi Henk.Het is een genot om jouw verhalen te lezen. En we pinken regelmatig een traantje weg. Geniet van je camino. Dan doen wij dat ook.
Xxx -
29 April 2016 - 23:10
Liesbeth:
ha jongeman,
nog efkus stukske meelopen veur ik nor mn mendje goi.
Ja dat van "hoe is het"......dat ken ik, of ze beginnen meteen over dr eige pffff da haken en breie houwen we dr in hahaha.
Je gaat nog steeds lekker lees ik, ben blij voor je.
Hier is het nog maar een koud boeltje hoor Henk. Heb Koningsdag heerlijk mee beleefd. De Nationale fier vanaf 7 hoog (had 'm van teveuren nog efkes 'n supke gegeven, was un bietje smoezelig van paar jaor hange en da kende nie make veur de majesteiten niewaor.) Heerlijk onder mn dekbed met de tv aan, heundjes erbij, bekske koffie enzo . lekker alles kunnen zien. Tis un lieve en leuke familie zo allemaal bij mekaar.
Affin, verders nie veul nieuws, daluk nog efkus bidde veur jou, zo van Onze Lieve Vrouwke gift um nog un douwke....... heel veul groetjes houdoe xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
