Angst
Door: Henk Murraij
Blijf op de hoogte en volg Henk
24 April 2016 | Frankrijk, Larochemillay
Och man, ik zit er vol mee.
Maar ik heb er al aardig wat weg weten te werken.
Alhoewel ik nog weleens wegspring als ik ze hoor blaffen blijf ik er over het algemeen rustig onder. Wat doet ie blaffen dan. Och toch, och toch, och toch. Eigenlijk best maf jezelf dit te horen zeggen. Maar goed, voorbij ben ik. Pfffffff.
En ineens overviel de eenzaamheid me vrijdagavond. En niet zo zuinig ook. Moederziel alleen en eenzaam en verlaten. Ja, dat is ook duidelijk een angst.
Laat ik je eens omarmen en eens kijken wat je van me wilt, het is immers hoe ik ermee omga en morgen is het weer anders zeg ik tegen mezelf.
Laat ik even duidelijk zijn. Het geeft me direct inzicht van wat ik niet wil in de toekomst.
Op naar de gîte en de gezelligheid dacht ik nog wel. Nee, helemaal alleen in zo'n, veel te groot, huis voor mij alleen. En helemaal niemand om tegenaan te leunen.
Verwachtingen had ik stiekem. Ja, dan kundut wel schudden. Ja, de verwachtingen hebben me uit het lood geslagen. Dat is dan ook weer duidelijk.
Enne.... voor mij geen groot huis, afgelegen, eenzaam en verlaten.
Ik weet me de avond door te krijgen met schrijven, lezen en de kaart voor morgen te bestuderen.
Gauw door de wasstraat en liggen denk ik vervolgens. Maar ook dan loopt het anders want ik zit heerlijk in mijn boek en doe nog een hoofdstuk en nog één en nog.......
Ik heb mezelf beloofd om morgen, zaterdag dus, en ondanks dat er veel regen is voorspeld, er 35 km uit te persen.
Tijd voor munne slaapzak.
Wat een onding eigenlijk. Thuis lig ik altijd overdwars in bed en zunne smalle slaapzak is dan wel andere koek. Ik raak er maar niet aangewend. En dan heb ik ook nog zunne zijden binnenzak, des lekker fris zeiden ze tegen mij. Nou is dat ook wel zo en die is makkelijk te wassen maar een gehannus.....
Het regenachtige weer houdt me ook in de greep. Ik kan wel mooi schrijven dat het is zoals het is maar toch maak ik mij zorgen om het weer. Onnodig. Ook weer zo'n angst.
Maar ja, dat weet ik pas als ik m'n rugzak afdoe en terugkijk op de dag.
Laat ik het maar eens even in beeld brengen om me te wapenen voor de volgende regenbui.
Wat als mijn schoenen beginnen door te lekken, en mijn poncho het niet trekt. Waar kom ik uit. Is het te lopen. Kan ik die 35 km wel aan? Wat als ik blaren krijg? Krijg ik mijn schoenen wel droog voor morgen. Is er wel eten onderweg. Allemaal angst om niks. En nog erger: m'n vertrouwen..... ja, waar is m'n vertrouwen. Ineens schaam ik mij een beetje.
Alles gebeurt anders dan ik denk.
De regen wordt om 11.00 uur beduidend minder en houdt op na een heerlijke lunch in een Engelse Auberge in Glux en Glenne. Echt een cadeautje. Ook krijg ik nog heel lief een stuk gevulde Engelse pie mee. Ja, zegt monsieur: een bom vol energie voor onderweg, die kun je wel gebruiken. Kijk, dat kleurt m'n dag. Er zijn voor de ander.......
Ik neem een b-weg, met een verrassend mooi uitzicht. Ik laat mijn gedachten gaan.
Volgens mij hebben we allemaal angsten alleen benoemen we ze waarschijnlujk niet of anders. Ik heb o.a. angst of ik wel goed genoeg ben, het goed genoeg doe. Ja, moet er niet een stapje bij. Doe ik iemand niet tekort. Had ik dat maar anders gezegd. Zit m'n haar wel goed. Heb ik wel het juiste aan voor deze dag en deze gelegenheid. Och jee alweer te laat, wat zullen ze zeggen. Had ik dat maar nooit gezegd, gedaan. Als het maar niet vol zit met van die macho-mannen. Had ik die ook niet moeten vragen...... Maar ja, alles gaat zoals het gaat en had niet anders kunnen zijn....... anders had het dat wel geweest.
Ook klaar mee.....
Het is maar net hoe ik ermee omga.
Lekker aan de plate du jour in "de la tour" in Larochemilly gezeten. Een heerlijke lamsschotel. Jammie......
En lekker geslapen in de Gîte. Met WIFI gelukkig. Wat een luxe. Ik mag dan wel een mooi abonnementje voor in het buitenland hebben maar als de provider niet meewerkt kan ik het wel schudden als moderne pelgrim.
Afijn, ik ben weer helemaal bij.
Ondanks dat er regen is voorspeld is het een stralende dag met een strsk blauwe lucht. Eerlijk gezegd word ik van dit weer toch vrolijker. Onderweg naar morgen, onderweg naar......
Ultreia
XXX
Maar ik heb er al aardig wat weg weten te werken.
Alhoewel ik nog weleens wegspring als ik ze hoor blaffen blijf ik er over het algemeen rustig onder. Wat doet ie blaffen dan. Och toch, och toch, och toch. Eigenlijk best maf jezelf dit te horen zeggen. Maar goed, voorbij ben ik. Pfffffff.
En ineens overviel de eenzaamheid me vrijdagavond. En niet zo zuinig ook. Moederziel alleen en eenzaam en verlaten. Ja, dat is ook duidelijk een angst.
Laat ik je eens omarmen en eens kijken wat je van me wilt, het is immers hoe ik ermee omga en morgen is het weer anders zeg ik tegen mezelf.
Laat ik even duidelijk zijn. Het geeft me direct inzicht van wat ik niet wil in de toekomst.
Op naar de gîte en de gezelligheid dacht ik nog wel. Nee, helemaal alleen in zo'n, veel te groot, huis voor mij alleen. En helemaal niemand om tegenaan te leunen.
Verwachtingen had ik stiekem. Ja, dan kundut wel schudden. Ja, de verwachtingen hebben me uit het lood geslagen. Dat is dan ook weer duidelijk.
Enne.... voor mij geen groot huis, afgelegen, eenzaam en verlaten.
Ik weet me de avond door te krijgen met schrijven, lezen en de kaart voor morgen te bestuderen.
Gauw door de wasstraat en liggen denk ik vervolgens. Maar ook dan loopt het anders want ik zit heerlijk in mijn boek en doe nog een hoofdstuk en nog één en nog.......
Ik heb mezelf beloofd om morgen, zaterdag dus, en ondanks dat er veel regen is voorspeld, er 35 km uit te persen.
Tijd voor munne slaapzak.
Wat een onding eigenlijk. Thuis lig ik altijd overdwars in bed en zunne smalle slaapzak is dan wel andere koek. Ik raak er maar niet aangewend. En dan heb ik ook nog zunne zijden binnenzak, des lekker fris zeiden ze tegen mij. Nou is dat ook wel zo en die is makkelijk te wassen maar een gehannus.....
Het regenachtige weer houdt me ook in de greep. Ik kan wel mooi schrijven dat het is zoals het is maar toch maak ik mij zorgen om het weer. Onnodig. Ook weer zo'n angst.
Maar ja, dat weet ik pas als ik m'n rugzak afdoe en terugkijk op de dag.
Laat ik het maar eens even in beeld brengen om me te wapenen voor de volgende regenbui.
Wat als mijn schoenen beginnen door te lekken, en mijn poncho het niet trekt. Waar kom ik uit. Is het te lopen. Kan ik die 35 km wel aan? Wat als ik blaren krijg? Krijg ik mijn schoenen wel droog voor morgen. Is er wel eten onderweg. Allemaal angst om niks. En nog erger: m'n vertrouwen..... ja, waar is m'n vertrouwen. Ineens schaam ik mij een beetje.
Alles gebeurt anders dan ik denk.
De regen wordt om 11.00 uur beduidend minder en houdt op na een heerlijke lunch in een Engelse Auberge in Glux en Glenne. Echt een cadeautje. Ook krijg ik nog heel lief een stuk gevulde Engelse pie mee. Ja, zegt monsieur: een bom vol energie voor onderweg, die kun je wel gebruiken. Kijk, dat kleurt m'n dag. Er zijn voor de ander.......
Ik neem een b-weg, met een verrassend mooi uitzicht. Ik laat mijn gedachten gaan.
Volgens mij hebben we allemaal angsten alleen benoemen we ze waarschijnlujk niet of anders. Ik heb o.a. angst of ik wel goed genoeg ben, het goed genoeg doe. Ja, moet er niet een stapje bij. Doe ik iemand niet tekort. Had ik dat maar anders gezegd. Zit m'n haar wel goed. Heb ik wel het juiste aan voor deze dag en deze gelegenheid. Och jee alweer te laat, wat zullen ze zeggen. Had ik dat maar nooit gezegd, gedaan. Als het maar niet vol zit met van die macho-mannen. Had ik die ook niet moeten vragen...... Maar ja, alles gaat zoals het gaat en had niet anders kunnen zijn....... anders had het dat wel geweest.
Ook klaar mee.....
Het is maar net hoe ik ermee omga.
Lekker aan de plate du jour in "de la tour" in Larochemilly gezeten. Een heerlijke lamsschotel. Jammie......
En lekker geslapen in de Gîte. Met WIFI gelukkig. Wat een luxe. Ik mag dan wel een mooi abonnementje voor in het buitenland hebben maar als de provider niet meewerkt kan ik het wel schudden als moderne pelgrim.
Afijn, ik ben weer helemaal bij.
Ondanks dat er regen is voorspeld is het een stralende dag met een strsk blauwe lucht. Eerlijk gezegd word ik van dit weer toch vrolijker. Onderweg naar morgen, onderweg naar......
Ultreia
XXX
-
24 April 2016 - 08:43
Laurina:
Wat zijn we verwend dit weekend. 3 Verslagen en zoveel herkenbaars in de laatste, leerzaam ook.
Heel erg bedankt Henk, ik zie er steeds naar uit.
Travel safe and take care. -
24 April 2016 - 08:50
Willy & Alie:
Wat is het fijn zo zondagmorgen nog in bed liggend een berichtje van jou te ontvangen. Het is heerlijk jou ervaringen en gevoelens te mogen lezen. Vaak met een glimlach! We zijn trots op je. Bedankt Henk,....succes!! liefs xxx -
24 April 2016 - 08:56
Pauline:
Angsten, wie kent ze niet. Meestal zijn ze voor niks.
Menselijk? Zeker!
Hoop dat je droog loopt, ook vandaag
Liefs xx -
24 April 2016 - 08:57
Caroline Jansen:
Hoera, was in de keuken aan het opruimen, na een avondje gezellig eten en kletsen met een oud en een nog werkende collega. Hoor het belletje van een email en denk " het zal toch niet Henk zijn", jawel hoor, kopje koffie en gelijk lezen.
Ojee ook Henk heeft zijn angsten, gelukkig. Prettig om te lezen hoe jij ermee omgaat, jij moet het nu alleen doen. Ik kan erover praten.
Jij zet ze op papier en als ik dan lees hoe jij ermee omgaat en ze overwint, denk ik chapeau Henk. Goh wat ben jij een waardevolle rugzak aan het vullen.
Bon voyage et le prochain rapport, mais vouw pouvez profiter du beau temps et beaucoup de beaux momenteel.
Cordialement caroline xxxxx
-
24 April 2016 - 09:26
Barbara:
Gvd Henk, ben trots op jezelf. Jij kan zoveel en je geeft zoveel. Ik denk dat heel veel, echt heel veel mensen jou dit niet nadoen. Je bent zo'n getalenteerd mens. Schilderen, accordeon, grieks, frans, spaans, koken , je kunt het allemaal. Je bent gastvrij en je kan enorm goed delen. Kijk naar de cosmos en ben tevreden met jezelf. Ik hoop dat deze wandeling jou dit oplevert. Ik wens je een zonnige zondag toe, met mooie paden en mooie ontmoetingen. Dikke kus. -
24 April 2016 - 11:17
Anita Vorstenbosch:
Ontroerend mooie verslagen Henk, in gedachten lopen we met je mee.
Ik zal een kaarske branden voor wat extra warmte en een zonnetjexx
Je "doet" het fantastisch....... -
24 April 2016 - 16:51
Renze:
Dear Henk,
Your description in your 24th April Itinerary reminded me of the painting by the Norwegian painter Edvard Munch called the Cry or generally and internationally known now as "Angst painted in 1893 where he depicts a man holding his head with his large hands and a small round mouth as a gaping "wound". Walking away from him in the distance are two man painted and figured in black.
There appears to be some hope as in the distance and on the right hand side are dark clouds with lighter shades of soft yellow as if the sun is coming through and there appears to be an escape .
There are so many interpretations of this fascinating canvas and you can add your own of course.
It brings me back to your article and there certainly is a parallel in your case. Your day of Angst will certainly be described in your daybook which you carefully hold close to your sole and heart.
As you say in the first lines quote "I am full of Angst, but so far I have been able to get rid of quite a few." end quote. On your next étape you will hopefully deal with the remainder and can put them away and out of your mind and start with the next obstacle. Fascinating story and interesting to read how you describe your feelings. Feel proud I would say that you want to share these inner feelings..
Until the next time. Finally you have not responded yet whether you want to stay at Beau Soleil
when you pass through this region. I do not know either whether you read the comments of your colleagues and friends back in Holland. Have tried to phone you, but they do not allow me to get through to you as I think the line is only between you and the Netherlands.
Until next time.
Best.
Willem and Renze.
Chateau Hotel Beau Soleil.
36800 Thenay.
France. -
24 April 2016 - 20:00
Liesbeth:
Hé lieve pelgrimmerd, glimmert haha, oh dieje rugzak wanne kanjer en leuk ingericht.......keukentje zit natuurlijk ad andere kant, apart hoor.
Ik zit te neuriën, wa denkte jaja de paden op, de lanen in. Jezus dit zijn gin laaanen meer mar paikus. Nie te geleuve zeet ze.
Lekker straks weer unnen gloednieuwe aflevering.....kijk er naar uit jawel.
Hier vanmiddag hagelstenen, van die joekels, nou ja joekeltjes dan mar.
See you leeter, with luf xx -
25 April 2016 - 14:29
Francien Kersten:
Hoi Henk.
Inmiddels jouw pagina gevonden en een deel van je belevenissen gelezen. Wat een mooi avontuur heb jij met alle ups, downs , mooie dingen inzichten en waarheden.
Je schrijft heel herkenbaar en zo mooi!!
Op mijn kerstkaart stond; Vrede voor de wereld
Vrede voor jezelf , en een engel op je pad.
Ik wens jou dit allemaal.
Ik volg je verhalen graag.
Kus voor de zere knietjes.
liefs uit Nijmegen van Zr Clivia............Francien x -
25 April 2016 - 20:29
Marja:
Mooi geschreven, we hebben allemaal onze angsten. Maar waarom?
Blijf genieten van je prachtige reis en wij genieten van jou verhalen. -
29 April 2016 - 04:07
Paul Van Den Heuvel :
Hé die henk ook weer ff wat bijlezen bij jou...
Wat herkenbaar schrijf je jouw belevenissen toch neer,
Heimwee naor dun Camino Frances overvalt me op dit laote uur.
Maar ik schiet nie in Angst neeeee of toch wel?
Ik ben er bang veur van wel...
Ik heb een paar weken terug helemaal niet meer kunnen wandelen,
pfff munne god dan kreddé ut wel spaans benauwd.
Na 10 meters begon ut al munne linker kuit slaot vast un paor mtr verder de rechter ok nog...
En ging ik dan efkes still staon waor ut over.
Ik had mun eige veur genomen begin april de camino Portuguese nog ff te doen un dag of tien.
Maar nee ut ging echt nie, 4,5 km gelopen met pijnlijke vaste kuiten op het eind liep ik nog 500 mtr per uur.
Ik waor net un oud menneke.
Ut waor letterlijk om te janken,mar nu enkele weken later en ok wè onderzuuken doen ze ut wir un bietje,
Ik kan nou 3 a 4 km zonder pijn wandelen.
Ok heb ik munne hand laoten opereren, och jungske ik zou zo unne hit veur de jankbokaol kunne schrijven.
Keep on the good way and follow your dreams,
Kijk je angst in de ogen en lach erom daarna.
Zet hem op Ultreya
Grtjs Paul
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
