Hier en nu, hier en nu...... - Reisverslag uit Lauzerte, Frankrijk van Henk Murraij - WaarBenJij.nu Hier en nu, hier en nu...... - Reisverslag uit Lauzerte, Frankrijk van Henk Murraij - WaarBenJij.nu

Hier en nu, hier en nu......

Door: Henk Murraij

Blijf op de hoogte en volg Henk

23 Mei 2016 | Frankrijk, Lauzerte

Op je pad kom je mensen tegen die een tijdje met je oplopen, je inspireren, steunen en uitdagen.
Maar altijd wandel je je pad zelf......
Dat moet ook, ik moet me niet af laten leiden.

Ja, door de tijd heen weet ik dat ik mij laat inspireren.
Er is continue werk aan de winkel.

Nee "Hank" laat je niet afleiden, daar ben je nogal eens vatbaar voor.

Hier en nu, hier en nu, hier en nu....... hiermee breng ik mezelf gisteren in wandelritme en het brengt me in dit moment.
Al mun zintuigen staan open. Ik hoor de dieren, ik zie en ruik de prachtige natuur........
Niet af laten leiden, genieten van wat er nu is.
Tis toch wel moeilijk als in twee minuten m'n schoenen vol staan en het water optrekt tot werkelijk op mun onderbroek toe. Oej, wat koud en nog heel wat km te gaan.

Nog meer afleiding wanneer ik een bordje zie met chemin de saint Jacques 1142 km.
Ooejoejoej dat gaat wel snel.
Ik word er zelfs wat verdrietig van. Ik wil niet uit deze roes, deze grandiose reis.
Nooit gedacht dat het onderweg zijn zo mooi zou zijn, zo simpel.

Oe gutte, niet terug naar de grote boze wereld die lilluke sprookjes vertelt over slechte mensen en dingen.
Zo worden we nl. bang gemaakt. We gaan geloven dat er meer fout is dan goed. En maar blijven kijken naar het nieuws, het is net een olievlek, hoe meer we kijken, hoe lilluker het wordt
Op mijn reis ben ik gelukkig weer hersteld en schaam ik me haast dat ik dacht dat er een boze wereld is. Nu denk ik alleen nog maar in een mooie wereld met mooie mensen waarin er enkelen zijn die liefde te kort zijn gekomen waar we allemaal verantwoordelijk voor zijn om dit te herstellen. Ik denk dat enkel met liefde er wereldvrede kan komen. Ja, het is wat ik denk......
Werk aan de winkel dus.

Eergisteren vroeg ik de kosmos, bij 29 graden, om een zwembad. Ja, een gesloten bad kreeg ik, wel een zwembad dus.

Gisteren kreeg ik een goedmakertje......
Twee zwembaden had de chambre d'hotes. Wow, wat een paleisje.....
Echter stonden m'n schuuntjes allebei ook als een wedstrijdbad vol en was de temperatuur ook gedaald naar 13 graden. Hoezo zwemmen.....
De kachel brand met m'n "chaussures" volgepropt ervoor en in huis loopt het bad vol......... ja, daar duik ik in.
Tres bon vie.

Onderweg was het een funny gezicht met een hoop van diezelfde blauwe poncho's tegen de regen. Efkus de boel opkleuren Hank denkmik vervolgens..... Hé "bleu diamonds" roep ik naar ze. Een big smile is het gevolg. Zo, zij hebben nu ook een naam. Een van hen herinnert me nog van de "reveil" en zet haar handen als een trompet, met een hele brede glimlach, voor haar mond. Wat geweldig denk ik dan.
Nee, "moi" weet het aardig te maken.

Het eten is heerlijk local met vooraf artisjokken. Och goeie, weet ik ineens ook hoe deze te koken en te eten. Lekker man. Thuis ben ik nooit verder gekomen dan geconserveerd. Gelukkig eet ik al twee dagen met d'n dokter en toe mar zeet tie, eet mar. Ikke flauw zeggen: och ja, met d'n dokter bij de hand..... wat kan mij gebeuren. De lievert. Ja, ik hou d'n dokter bij de hand.
Hij is nog niet zolang onderweg dus ik zeg tegen hem: morgen niet te ver wor..... Lauzerte?
Des goed....
Bij het ontbijt denk ik misschien heb ik je vandaag al wel nodig want vanochtend vroeg al in m'n eerste hulp box de tekenpen te voorschijn getoverd. Gelukkig heb ik een privé nurce en zeg tegen haar: its time for "operatie teek honey"
Onder munne rechteroksel lifte ze mee, de lillekurt.....
Nee, gin pottekijkers.

Vandaag hoor ik al vroeg bonjour van drie charmante dames, het blijken de "bleu diamonts" te zijn. Verrek ik herkende ze niet in een ander pekske..... De trompet trekken ze alledrie te voorschijn en de toon is gezet.

Strangers in the night zet ik in. Iedereen floot of neuriede het van de week bij de gite verlaten. En zo gaat het al dagen. Nee, diejen Hollander die makte niks, relaxed man.....,

Vandaag loop ik door de straten te zingen:
"Why does the sun go on shining?
Why does the sea rush to shore?
Don't they know it's the end of the world.
Cause you don't love me anymore?.....
Why do the birds go on singing?
Why do the stars glow above?
Don't they know it's the end of the world
It ended when I lost your love
I wake up in the morning and I wonder........

Steeds meer lopers haken aan en zingen mee. Tot één zegt "look up". Wow, daar hangt een madame uit het raam mee te zingen en weet ook nog de artist te vertellen. We weten elkaar voor een moment te raken. Ons pad loopt verder.
Ja, denk ik dan vervolgens, wat doe ik nou anders dan een ander. Er wordt niemand boos op me, alles sluit aan en sluit me diep in hun hart. Ik ben er stil van.

Even later leg ik het maar in de kosmos.
Laat maar zien wat ik ermee moet of waar ik heen moet. Wat is m'n missie?
Ik weet dat ik verbind maar dat het zo'n wave zou zijn......
Prachtig.

Opnieuw wacht een paleisje in, iets verder dan Lauzerte op ons. Efkus unne pot spagetti koken en we zijn weer klaar voor de dag van morgen.

Morgen op weg naar Moissac.
Onderweg, onderweg naar morgen

Ultreia
XXX

  • 24 Mei 2016 - 08:00

    Antoinette De Heus Laheij:

    Lieke Henk

    Goeie morgen,lees dit prachtig verhaal even en ga zo naar de baas. The Everly Brother,Clif,Anneke Gronloh met Brandend zand of Cimeroni macaroni.!! Née natte voeten.
    Ga werken. bonjour

    Leafs zusje van...
    Antoinette goeie reis

  • 24 Mei 2016 - 10:07

    Greet :

    Lieve Henk,
    Fijn je geniet!
    Ik merk aan je schrijven dat dingen worden losgelaten.
    Ik steek een kaarsje voor je aan hier in de tempel van Chiang Mai.
    En denk aan jou en al je wandel vrienden. Bon Camino xx

  • 24 Mei 2016 - 12:24

    Paul Van Den Heuvel :

    Oh God waar zou mijn minnaar wezen schiet bij mij nou in munne kop...
    Haha gij bent munne minaar niet mar ik zie oe dè al helemaol zingen op dun cemino
    Zet hem op volgende week kom ik weer keertje bij lezen...
    En nee de foto's kijk ik nie daor wor ik te emosieonaol van...
    Ultreya

  • 25 Mei 2016 - 00:16

    Ineke:

    Henk, steeds meer kom je dicht bij jezelf.. Totdat je genoeg aan jezelf hebt.. En e Gerard v maasakker vraagt ook , hee gadu mee, n klên stukske lôopen.. Lustert mer us, n skôn liedje!! Hee Henk Buen Camino y ultreia war. Knap van oe om ons zo mooi te vertellen van alles!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Henk

Actief sinds 22 Jan. 2016
Verslag gelezen: 563
Totaal aantal bezoekers 154932

Voorgaande reizen:

22 December 2016 - 09 Januari 2017

Porto - Muxia

06 Maart 2016 - 24 Juli 2016

Onderweg naar morgen

Landen bezocht: