Dan gaan de lichtjes aan
Door: Henk Murraij
Blijf op de hoogte en volg Henk
30 December 2016 | Spanje, Pontevedra
Och munne god, nou gaan we ut krijgen dacht ik gisteren. Ik waan me terug op de camino van de zomer wanneer ik twee kerstbomen binnen zie komen en mij verblindend vragen waar de mevrouw van de receptie is. Och ja, de lichtjes......... Recht in m'n gezicht schijnen ze. Ut lijken wel Aliëns die geland zijn.
Mee moet ik vreselijk lachen want wat ben ik ontelbare keren wakker geworden van deze schijnsels. Heel voorzichtig klommen ze uit bed, zette hun schijnwerper, met voor mijn gevoel 2000 watt, op hun voorhoofd. Lekker de handjes vrij en schijnen maar. Alle kanten op. Pffffffffff.
Ja, gisteren was ik Wilma overigens dankbaar met zo'n zelfde lichtje. Kik, van haar kan ik het hebben. En trouwens het was ook wel handig, nodig zelfs, zo langs zo'n donker pad.
Dauwtrappen, ja dat is het vandaag. Maar mooi. We verlaten Valenca via de vesting Porto de Coroada en lopen even later Spanje binnen. Dat is toch een mooi moment zo de border van een ander land te kruisen. En als ik dan om kijk naar Portugal, ligt de mist zo mooi boven het water waaruit Portugal herrijst. Net een Sprookje.
Spanje is prachtig en het voelt direct vertrouwd wanneer een senor, wanneer we nog maar net een paar stappen over de grens hebben gezet, zegt: "buenos dias" en "buen camino". "Grasias Senor" zeg ik hem.
We doorkruisen de plaats Tui en schitterende bossen.
Opnieuw een strak blauwe lucht.
Om oudjaar in Santiago de Compostela te vieren besluiten we een stuk verderop te reizen en morgen vanaf Padrón opnieuw de pas erin te zetten en dan 's avonds in Santiago de Compostela aan te komen.
Wanneer ik in het plaatsje O Perriño de bus in stap valt mun schelp op de grond. Ja, zal Jacobus denken: vals spel, pelgrimeren doe je niet per bus. Ik kan er hartelijk om lachen. We reizen van Vigo verder per trein. We hebben vakantie.......
Adios
XXx
Mee moet ik vreselijk lachen want wat ben ik ontelbare keren wakker geworden van deze schijnsels. Heel voorzichtig klommen ze uit bed, zette hun schijnwerper, met voor mijn gevoel 2000 watt, op hun voorhoofd. Lekker de handjes vrij en schijnen maar. Alle kanten op. Pffffffffff.
Ja, gisteren was ik Wilma overigens dankbaar met zo'n zelfde lichtje. Kik, van haar kan ik het hebben. En trouwens het was ook wel handig, nodig zelfs, zo langs zo'n donker pad.
Dauwtrappen, ja dat is het vandaag. Maar mooi. We verlaten Valenca via de vesting Porto de Coroada en lopen even later Spanje binnen. Dat is toch een mooi moment zo de border van een ander land te kruisen. En als ik dan om kijk naar Portugal, ligt de mist zo mooi boven het water waaruit Portugal herrijst. Net een Sprookje.
Spanje is prachtig en het voelt direct vertrouwd wanneer een senor, wanneer we nog maar net een paar stappen over de grens hebben gezet, zegt: "buenos dias" en "buen camino". "Grasias Senor" zeg ik hem.
We doorkruisen de plaats Tui en schitterende bossen.
Opnieuw een strak blauwe lucht.
Om oudjaar in Santiago de Compostela te vieren besluiten we een stuk verderop te reizen en morgen vanaf Padrón opnieuw de pas erin te zetten en dan 's avonds in Santiago de Compostela aan te komen.
Wanneer ik in het plaatsje O Perriño de bus in stap valt mun schelp op de grond. Ja, zal Jacobus denken: vals spel, pelgrimeren doe je niet per bus. Ik kan er hartelijk om lachen. We reizen van Vigo verder per trein. We hebben vakantie.......
Adios
XXx
-
30 December 2016 - 19:09
Caroline:
Hoi Henk en Wilma,
Ja op vakantie mag je soms met de bus en trein reizen. Hoop dat jullie wens uitkomt en dat jullie inderdaad het oude jaar vieren en het nieuwe jaar ingaan in Santiago de Compostela. Heel veel plezier daar.
En een super begin van 2017
Lieve groet Caroline -
30 December 2016 - 20:51
Goyita:
Dit keer geen oliebollen samen met jou. Klasse om ook gewoon de autobús te nemen ;-) Geniet van dit heerlijk vakantiegevoel zo de laatste uurtjes in 2016.
Op naar een spetterend liefdevol mooi geweldig ontmoetingsvol 2017!!!
Un abrazo de nos dos,
Mark & Goyita -
30 December 2016 - 23:43
Ton:
Dag Henk,
We kennen elkaar niet maar ik volg je blog al een tijd, heb een jaar voor je vanuit NL naar SdC gelopen.
Nu samen met mijn vrouw op de camino 'con coche' op zoek naar...een herberg. En laten we morgen nu net ook en Santiago zijn!
Zou leuk zijn elkaar daar tegen te komen! Dus als je 2 Nederlanders ziet met een hond, dan zijn wij het :-)
Vriendelijke groet,
Ton -
31 December 2016 - 12:57
Henri En Marjolein:
Lieve Henk,
Het zijn weer heerlijke verhalen om te lezen. Ge doet t goed !
Geniet er weer heerlijk van want ja, t is tenslotte vakantie, zo is t maar net.
Wij wensen jou en Wilma een prachtige en bijzondere jaarwisseling toe in Santiago.
Op naar weer een bijzonder jaar met hopelijk vele boekpresentaties en oh ja, die uitzending bij Humberto Tan :) !
Liefs, Henri en Marjolein
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
