Buenas noches
Door: Henk Murraij
Blijf op de hoogte en volg Henk
10 Juni 2016 | Spanje, Pamplona
Ja, het zat er dik in, het moest eens gebeuren....
Ik raak nog niet zo gewend aan het ritme om voor 22.00 uur binnen de poort te zijn. Ik zij 'n Bossch kwartierke gewind, en dan wttut wel...... mooi dat de poort op slot zat. De kerk is goed afgesloten met een brede muur, het lijkt wel een vesting. Nee, we komen zo maar niet binnen.
Als kinderen, zo liggen we in een deuk. Er zit niets anders op dan aanbellen.....
Zoals de broeder gisteren net Louis de Funnes was zunne bromsnor is het nou. Hij doet open en wijst ons de weg en blijft in het gangpad hangen totdat we eindelijk onze was eens binnen hebben, uitgepiest zijn en onze tanden hebben gepoetst. O, en alles moet op de tast want alles ligt allang weer in katzwijm want de wedstrijd voor manana vangt zo weer aan. Nee, het licht komt niet meer aan want de pliesieagent himself is waakzaam......
Dan eindelijk liggen we gestrekt in onze cocoon, zunne zijden binnenslaapzak, volgt nog het vogeltje van de mail van munne buurman. Het galmt door de slaapzaal, dan proesten we het uit......
Nee, dit kan niet, we moeten ons toch wat zien aan te passen. Een bietje rekening houden met de anderen Henk. Ik ga m'n leven beteren........
Vandaag een rustdag en Pamplona bezoeken.
Nee, uitslapen is hier niet mogelijk. Alhoewel er duidelujk op de deur staat aangegeven dat we de aubergue voor 08.30 uur moeten verlaten rammelt bromsnor mij om 07.00 uur uit de bedstee en als ik dan op m'n gemak een regenbui neem doe tie de lamp uit en ratelt van alles in het Spaans en eindigt met promenade en wijst naar de deur. Nee, dat is duidelijk. Opnieuw lig ik dubbel van het lachen........ Hij snapt het ook, doet de lamp opnieuw aan, ik pak m'n spullen en ben "camino".
En dan ineens alleen verder......
Op de één of andere manier vindt de kosmos het welletjes dat we zo feesten en trekt ons in Pamplona binnen no time uiteen. Blijkbaar moeten we alledrie ons pad alleen vervolgen. Het afscheid is niet makkelijk en de tranen rollen over m'n wangen. Dag lieve Jean Pierre, dag lieve Wilma. Dank jullie wel voor de geweldige tijd samen.
Och, we weten alledrie dat wanneer we elkaar opnieuw moeten tegenkomen dat dat gebeurt. Enne..... we kunnen elkaar altijd bellen.
Alledrie weten we dat we alleen verder komen.......
Mooi is dat om met deze wijsheid verder te trekken.
Ik kijk rond in Pamplona, geniet van de tapas en de sangria. Bezoek de Arena del toro en zijn beroemde straat waar de toros doorheen gejaagd worden en de teller 25 dagen, 23 uur en 44 minuten voor aanvang aangeeft.
Ik besluit mijn intrede te doen bij "Jesus y Maria", dat vind ik zo'n toepasselijke naam. Met meer dan 180 bedden zullen daar nieuwe amigo's te vinden zijn.......
En el camino hacia el mañana
Ja, onderweg naar morgen
Besos
Ik raak nog niet zo gewend aan het ritme om voor 22.00 uur binnen de poort te zijn. Ik zij 'n Bossch kwartierke gewind, en dan wttut wel...... mooi dat de poort op slot zat. De kerk is goed afgesloten met een brede muur, het lijkt wel een vesting. Nee, we komen zo maar niet binnen.
Als kinderen, zo liggen we in een deuk. Er zit niets anders op dan aanbellen.....
Zoals de broeder gisteren net Louis de Funnes was zunne bromsnor is het nou. Hij doet open en wijst ons de weg en blijft in het gangpad hangen totdat we eindelijk onze was eens binnen hebben, uitgepiest zijn en onze tanden hebben gepoetst. O, en alles moet op de tast want alles ligt allang weer in katzwijm want de wedstrijd voor manana vangt zo weer aan. Nee, het licht komt niet meer aan want de pliesieagent himself is waakzaam......
Dan eindelijk liggen we gestrekt in onze cocoon, zunne zijden binnenslaapzak, volgt nog het vogeltje van de mail van munne buurman. Het galmt door de slaapzaal, dan proesten we het uit......
Nee, dit kan niet, we moeten ons toch wat zien aan te passen. Een bietje rekening houden met de anderen Henk. Ik ga m'n leven beteren........
Vandaag een rustdag en Pamplona bezoeken.
Nee, uitslapen is hier niet mogelijk. Alhoewel er duidelujk op de deur staat aangegeven dat we de aubergue voor 08.30 uur moeten verlaten rammelt bromsnor mij om 07.00 uur uit de bedstee en als ik dan op m'n gemak een regenbui neem doe tie de lamp uit en ratelt van alles in het Spaans en eindigt met promenade en wijst naar de deur. Nee, dat is duidelijk. Opnieuw lig ik dubbel van het lachen........ Hij snapt het ook, doet de lamp opnieuw aan, ik pak m'n spullen en ben "camino".
En dan ineens alleen verder......
Op de één of andere manier vindt de kosmos het welletjes dat we zo feesten en trekt ons in Pamplona binnen no time uiteen. Blijkbaar moeten we alledrie ons pad alleen vervolgen. Het afscheid is niet makkelijk en de tranen rollen over m'n wangen. Dag lieve Jean Pierre, dag lieve Wilma. Dank jullie wel voor de geweldige tijd samen.
Och, we weten alledrie dat wanneer we elkaar opnieuw moeten tegenkomen dat dat gebeurt. Enne..... we kunnen elkaar altijd bellen.
Alledrie weten we dat we alleen verder komen.......
Mooi is dat om met deze wijsheid verder te trekken.
Ik kijk rond in Pamplona, geniet van de tapas en de sangria. Bezoek de Arena del toro en zijn beroemde straat waar de toros doorheen gejaagd worden en de teller 25 dagen, 23 uur en 44 minuten voor aanvang aangeeft.
Ik besluit mijn intrede te doen bij "Jesus y Maria", dat vind ik zo'n toepasselijke naam. Met meer dan 180 bedden zullen daar nieuwe amigo's te vinden zijn.......
En el camino hacia el mañana
Ja, onderweg naar morgen
Besos
-
10 Juni 2016 - 21:38
José:
Hoi Henk,
Wat een schitterend verhaal weer. Ik zag het al helemaal voor me schitterend ook ik zou niet meer bijkomen van het lachen.
Geniet maar lekker verder en ben al weer benieuwd naar je volgend verslag.
Groetjes José -
11 Juni 2016 - 09:21
Marja Van Zee:
Hallo Henk,
Je kent me niet maar ik volg je verhalen op de voet. Wat kun je geweldig schrijven, ik wandel bijna met je mee. Ik heb enorm veel bewondering voor je, wat je doet en hoe je het doet. Wat een prachtige reis moet het zijn voor je. Ik wens je alle goeds en bovenal heel veel geluk. Ik blijf je volgen en geniet hier mee. Pas goed op jezelf.
Marja van Meeuwen (collega STMR) -
11 Juni 2016 - 14:09
Thea:
Vreugde en verdriet liggen zo dicht bij elkaar en elke keer weer Amigo ... weet je me te ontroeren.
Geluksgevoel verdubbelt zich als je het kunt delen ...
dat is terug te lezen in je verhaal net als de pijn van het afscheid nemen.
Veur mijn hoefde gij oe leve nie te verbetere ...
blefde gij nou mar gewôôn lékker oew éiges én ondeugend. :-)
Dank je wel voor Henk zijn verhalen.
Roskanini ... ( mijn buitenlandse bijnaam ) XXX -
11 Juni 2016 - 23:59
Mark & Goyita:
Buenas noches mi amor, neurie ik. Heerlijk nummer waar ik meteen asn moest denken toen ik de titel las.
Pamplona, waar Mark en ik weldra doorheen komen en natuurlijk ook een bezoekje brengen, op de heen of terugweg. We kijken wel hoe dat uitkomt. We kijken er in ieder geval ontzettend naar uit! Laat de pintxos je smaken. En mocht je iets alcoholvrij willen dan is Mosto een lekkere aanrader :-)
Hasta muy pronto un abrazo muy fuerte,
Mark & Goyita -
12 Juni 2016 - 11:23
Anja Sterk:
Hola Henk,
Geweldig al die verhalen.
Het lijkt wel of je in een film zit en wij daar intens van mee mogen genieten.
Ja je weet Brabantse nachten zijn lang, maar geld denk ik niet voor een camino hahahah
ge hed het geprobeerd.
Maar de spaanse houden zeker van siësta en fiësta , toch helemaal top .
Geniet heerlijk verder van de spaanse tour.
Liefs xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
