Grote, dikke tranen
Door: Henk Murraij
Blijf op de hoogte en volg Henk
17 Mei 2016 | Frankrijk, Figeac
Ja, hele vette, vette tranen. Spontaan komen ze op bij het afscheid nemen van Raffael en zijn moeder.
Wat heb ik toch met jou? Ik weet het niet Raffael maar jij bent zo puur, zo echt.
Eergisteren vertelde ik Raffael dat hij vast een engel is.
Hij heeft me in de tussetijd al drie keer behoed voor erger. De laatste keer, ik ging in het restaurant afrekenen en loop op mijn blote voeten binnen. Ja jongens, ze gaan inmiddels weer uit de schoenen en sokken, en hoor ik Raffael zeggen "stop Hank" ik sta werkelijk tussen de glasscherven.....
........"I hope so" zei hij. En dat "ik hoop het" houdt mij in de greep. Ik zeg al gauw " och dat zal wel meevallen". Hoe mooi is het dan dat je kunt zeggen " ik hoop het".
Het doet me denken aan het accepteren van complimenten. Hoe moeilijk is het om enkel te zeggen
" dank je wel".
Wat een mooie glimlach heb jij of wat heb je een mooie blouse of wat zit je haar geweldig. Enkel tevreden zeggen, met je mooiste glimlach, "dank je wel". Dat zijn cadeautjes.
Raffael, jij herinnert mij weer aan dit cadeautje.
Dank je wel.
Tres bon vie, ultreia.
Als de kosmos het wil dan komen we elkaar opnieuw tegen enne...... loop je toch je camino.
Voor mijn gevoel ontloop ik je nu even en trek een plek verder door dan jullie. Het gaat zoals het gaat.
Ik heb je meegegeven dat je je eigen pad loopt in het leven met je eigen ritme. Ja, dat weet ik ook sinds kort....
Wanneer ik het dorp uit beeld heb loop ik te stralen met twee fransmannen. Man, wat gebeurt er......
Wat een geweldige vakantie.
Pelgrimeren ga ik helemaal hip maken als ik thuis kom. Ik maak ze allemaal gek.....,
Nog even terug naar zondag in Conques, wat een prachtig plaatsje. Na afloop van de kerkdienst werd de historie van de tampon rondom de ingang uitgelegd en daarna werden we opnieuw uitgenodigd mee naar binnen te gaan...... en man, man, begint één van de monnikken op het kerkorgel "The House Of The Rising Sun" te spelen. En dan ook nog eens op volume. Moooooooi.
Wat kan muziek je ontroeren.
Zo krijg je de kerk opnieuw vol denk ik dan. Dat is verbinden. Niemand vertrekt tussentijds en ik zie heel wat zakdoeken tevoorschijn komen.
Ik denk niet dat het een gewoonte is. Na afloop geef ik de monnik een hand en bedank hem voor dit bijzondere mooie muziekspel. Hij pakt me beet en geeft me een vette "hug". O, wat lief.
Ook bloemen hebben liefde nodig denk ik dan......
Op het eind van de middag ben ik eruit. Snel overigens. Ik heb me flink aan Raffael weten te spiegelen.
Hij mag van zijn vrouw en kinderen alle tijd nemen om de Camino te lopen. Van zichzelf nog niet. Hij heeft blaren zegt hij, ja, en niet zo zuinig ook heb ik gezien.
Ja Raffael, je bent zo lief voor iedereen, het wordt tijd dat je dat ook wordt voor jezelf zeg ik hem gisteravond.
Wat zo mooi is, is dat we enkel bij de ander zien wat we willen zien.
Nu denk ik wat heb ik me gespiegeld. In feite zeg ik dus " Henk, wees eens wat liever voor jezelf"
Ik beloof het mezelf.
Mooi nieuw inzicht.
Tenkjoe Henk, lofjoe XXX
Jacobus verrast me opnieuw vandaag en ik beland niet zoals gepland in Bel Air masr m'n vortjes willen nog un stukske verder. Zingend door het bos staat Antoine mij werkelijk met open armen op te wachten. Hij weet wat een pelerin nodig heeft. "Antoine le pelerin" staat er op zijn deur. Hij spreekt wat Spaans en dat is kaasje voor moi. Hola signoir, que tal? Een dikke zoen is het gevolg.
Zo ik ben weer onder de pannen.
Met twintig aan tafel waarvan ik er een tweetal eerder op m'n pad heb gehad. De rest blijkt één grote groep te zijn.
Dan breng ik het lief zijn voor mezelf gelijk in praktijk.
De groep schenkt enkel wijn voor zichzelf. Ik raak hiervan wat uit het lood geslagen en denk "Hank, hoe lossen we dit nu op zonder mezelf tekort te doen" Monsieur, possible un vin rouge? Een karaf wijn is het gevolg. Zij schenken nog een nietig wijntje en bij ons drieen vloeit ie rijkelijk. Dank je wel Jacobus.
Bij het afrekenen zegt Antoine, met een vette knipoog. Vin rouge, un cadeaux pour vous.....
Morgen op weg naar Cajarc en onderbroekenlol.
Ultreia.
XXX
Wat heb ik toch met jou? Ik weet het niet Raffael maar jij bent zo puur, zo echt.
Eergisteren vertelde ik Raffael dat hij vast een engel is.
Hij heeft me in de tussetijd al drie keer behoed voor erger. De laatste keer, ik ging in het restaurant afrekenen en loop op mijn blote voeten binnen. Ja jongens, ze gaan inmiddels weer uit de schoenen en sokken, en hoor ik Raffael zeggen "stop Hank" ik sta werkelijk tussen de glasscherven.....
........"I hope so" zei hij. En dat "ik hoop het" houdt mij in de greep. Ik zeg al gauw " och dat zal wel meevallen". Hoe mooi is het dan dat je kunt zeggen " ik hoop het".
Het doet me denken aan het accepteren van complimenten. Hoe moeilijk is het om enkel te zeggen
" dank je wel".
Wat een mooie glimlach heb jij of wat heb je een mooie blouse of wat zit je haar geweldig. Enkel tevreden zeggen, met je mooiste glimlach, "dank je wel". Dat zijn cadeautjes.
Raffael, jij herinnert mij weer aan dit cadeautje.
Dank je wel.
Tres bon vie, ultreia.
Als de kosmos het wil dan komen we elkaar opnieuw tegen enne...... loop je toch je camino.
Voor mijn gevoel ontloop ik je nu even en trek een plek verder door dan jullie. Het gaat zoals het gaat.
Ik heb je meegegeven dat je je eigen pad loopt in het leven met je eigen ritme. Ja, dat weet ik ook sinds kort....
Wanneer ik het dorp uit beeld heb loop ik te stralen met twee fransmannen. Man, wat gebeurt er......
Wat een geweldige vakantie.
Pelgrimeren ga ik helemaal hip maken als ik thuis kom. Ik maak ze allemaal gek.....,
Nog even terug naar zondag in Conques, wat een prachtig plaatsje. Na afloop van de kerkdienst werd de historie van de tampon rondom de ingang uitgelegd en daarna werden we opnieuw uitgenodigd mee naar binnen te gaan...... en man, man, begint één van de monnikken op het kerkorgel "The House Of The Rising Sun" te spelen. En dan ook nog eens op volume. Moooooooi.
Wat kan muziek je ontroeren.
Zo krijg je de kerk opnieuw vol denk ik dan. Dat is verbinden. Niemand vertrekt tussentijds en ik zie heel wat zakdoeken tevoorschijn komen.
Ik denk niet dat het een gewoonte is. Na afloop geef ik de monnik een hand en bedank hem voor dit bijzondere mooie muziekspel. Hij pakt me beet en geeft me een vette "hug". O, wat lief.
Ook bloemen hebben liefde nodig denk ik dan......
Op het eind van de middag ben ik eruit. Snel overigens. Ik heb me flink aan Raffael weten te spiegelen.
Hij mag van zijn vrouw en kinderen alle tijd nemen om de Camino te lopen. Van zichzelf nog niet. Hij heeft blaren zegt hij, ja, en niet zo zuinig ook heb ik gezien.
Ja Raffael, je bent zo lief voor iedereen, het wordt tijd dat je dat ook wordt voor jezelf zeg ik hem gisteravond.
Wat zo mooi is, is dat we enkel bij de ander zien wat we willen zien.
Nu denk ik wat heb ik me gespiegeld. In feite zeg ik dus " Henk, wees eens wat liever voor jezelf"
Ik beloof het mezelf.
Mooi nieuw inzicht.
Tenkjoe Henk, lofjoe XXX
Jacobus verrast me opnieuw vandaag en ik beland niet zoals gepland in Bel Air masr m'n vortjes willen nog un stukske verder. Zingend door het bos staat Antoine mij werkelijk met open armen op te wachten. Hij weet wat een pelerin nodig heeft. "Antoine le pelerin" staat er op zijn deur. Hij spreekt wat Spaans en dat is kaasje voor moi. Hola signoir, que tal? Een dikke zoen is het gevolg.
Zo ik ben weer onder de pannen.
Met twintig aan tafel waarvan ik er een tweetal eerder op m'n pad heb gehad. De rest blijkt één grote groep te zijn.
Dan breng ik het lief zijn voor mezelf gelijk in praktijk.
De groep schenkt enkel wijn voor zichzelf. Ik raak hiervan wat uit het lood geslagen en denk "Hank, hoe lossen we dit nu op zonder mezelf tekort te doen" Monsieur, possible un vin rouge? Een karaf wijn is het gevolg. Zij schenken nog een nietig wijntje en bij ons drieen vloeit ie rijkelijk. Dank je wel Jacobus.
Bij het afrekenen zegt Antoine, met een vette knipoog. Vin rouge, un cadeaux pour vous.....
Morgen op weg naar Cajarc en onderbroekenlol.
Ultreia.
XXX
-
18 Mei 2016 - 06:42
Caroline:
Henk, wat scnhrijf je toch beeldend, zie het helemaal voor me. Sterker nog ik voel het zelfs.
Ik wordt alleen maar jaloerser, wat ermee prachtig cadeau heb jij jezelf gegeven.
Ik lach en jank samen met jou. Volgens mij raak jij hierover nooit meer uitgepraat. Wat een levensles.
Geniet ervan en veel succes.
Caroline XXX -
18 Mei 2016 - 07:37
Barbara:
Nou ik ben ook benieuwd naar de historie van de tampon! Als ze het daar al over gaan hebben in de kerk dan raakt die zeker vol -
18 Mei 2016 - 11:25
Thea:
Pelgrimeren hip maken !
Je maakt ons al een beetje gek met die mooie verhalen Henk.
We lopen nu in gedachten met je mee maar de volgende keer misschien wel in het eggie :D
Wees lief voor jezelf ... LGr. X -
19 Mei 2016 - 09:22
Antoinette De Heus Laheij:
Lieke Henk,
Even paar dagen algebrand moe geweest, en dat past niet bij dit meisje wat ADHD heeft uitgevonden. Voor het naar bed nog even kijken of ik nog vitamientjes tot mij kan nemen met de mooie verhalen van jouw. Henk zorg goed voor jezelf, en delen prachtig. De uitspraak van onze pa.Wie geeft wat hij heeft is waard dat je leeft.Zondag naar de St.Jan geweest.Wat ik me afvroeg, Ben mij in Hedel rooms opt evoked. Snap ik de zandbak!!!
Jazz and juke town touch nog mood were drudge van belang. Hoeveel km Zion ear nog te gaan? Of kan het je niet Lang genies duren. Wat fijn is de zon door muni laptop komt mee die smile van jou er op.... Lieke Hank opnieuw dank voor al jouw inspiraties en
Positiviteit.
Veel leafs zusje van.....
Antoinette goeie reis -
19 Mei 2016 - 12:07
Antoinette:
Hallo Henk,
Na terug komt lees ik de mail. Toetsenbord stond op engels op even of andere manier!
Hank ben jij rooms opgevoed in dat zwarte Hedel? Snap ik je zandbak probleem!Jazz and duke towe een drukte van belang en meimaand, je kon over de koppen lopen.Hoeveel km heb je nog te gaan? Of kan het je niet lang genoeg duren! Ik heb even fikse keelontsteking mar meune computer ok!! Dit was de ondertiteling pagina 133!!
Liefs zusje van...
Antoinette -
21 Mei 2016 - 18:18
Liesbeth:
Ik houd je eraan hoor: pelgrimeren ga ik helemaal hip maken als ik thuis kom. Ik maak ze allemaal gek.....
Nowbody nows.......
with love xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
