Ontwaken
Door: Henk Murraij
Blijf op de hoogte en volg Henk
19 Juli 2016 | Spanje, Corcubión
Ja, alles onder controle willen houden, dat wou ik.
Alles scheen door m'n vingers te glippen, ik had er geen vat meer op. En ikke maar huilen. Wat gebeurt er toch allemaal. En nooit heb ik één moment gedacht dat het niet goed zou worden. Een kwestie van tijd.........
Ik kwam tot de ontdekking dat ik aan het ontwaken was. Ontwaken uit een "schijnwereld". Uit een wereld zoals ik niet was. Ja, het klinkt misschien wat raar maar als je eenmaal hebt geproefd hoe het is jezelf te zijn met al zijn kwetsbaarheid kun je niet meer terug. Man, wat is dat mooi.
Daarvoor moet je oude, vertrouwde, patronen wel durven loslaten. Sjonge, jonge, wat was het lastig om m'n ouwe patronen achter mij te laten en steeds verder uit m'n cocoon, m'n comfortzone te stappen.
We houden zo graag vast aan wat ooit het einde was. Maar het wordt nooit meer zoals het was. Gisteren is voorbij en morgen moet nog komen.
Ik ben inmiddels meer en meer afgepeld en herinner me weer hoe ik al die tijd al was........
Tot in de pruimentijd zei ik met een vette knipoog toen ik begin maart vertrok. Doe het Henk, durf het..... dromen, durven en doen.
Het is pruimentijd en inmiddels vier en een halve maand verder in m'n leven. Wat een tijd, wat een reis, wat een ontdekking en wat een geluk.
Dank je wel Kosmos en Jacobus. Jullie hebben niet alleen goed voor mij gezorgd, me ook werkelijk keer op keer verrast. Me laten zien, voelen en ervaren dat ik werkelijk alles los kan laten en dat alles, wat voor mij bestemd is, op m'n pad komt.......
Ik ben van mezelf gaan houden en begrijp nu dat ik altijd op het juiste moment op de juiste plek ben en dat alles gebeurt op precies het juiste moment.
Onrust in mijzelf is dus overbodig.
Heb vertrouwen Henk...... en juist zelfvertrouwen.
Ik ben opnieuw gaan verrtrouwen in mensen en dat je altijd geholpen wordt bij wat er op je pad komt.
Hahahaha, de kosmos liet gisteren nog eens zien dat ik niets te zeggen heb en dat alles anders loopt dan gedacht. Denk ik met Phia en Peter de laatste vier dagen naar Finisterre te lopen, gaat dit na twee dagen samen oplopen verder niet door. Hij trekt ons drieën op een natuurlijke wijze uiteen en besluit mij alleen naar het einde van de wereld te sturen. Nou alleen...... met m'n engeltjes dan......
De grote afstanden, het klimmen en dalen en de enorme hitte maakt dat de kosmos een kruis zet door de o zo mooi geplande gezamenlijke tocht.
Met Phia en Peter plan ik opnieuw...., om de zon onder te zien gaan in Finisterre.......
En zo start ik vandaag, opnieuw alleen.
Nog één dag, nog een aantal keer........ buen camino.
Hoe raar zal dat zijn om dit niet meer te zeggen, te horen elke dag. Wat een woorden van aanmoediging, van heerlijk samenzijn, samen oplopen, samen delen en elkaar er doorheen trekken.
Wat maakt een vriendelijk gebaar - voor mij - toch een verschil.
Nog 1 dag te gaan en dan zit m'n camino er echt op. Nog 1 dag alles opsnuiven, de heerlijk geurende eucalyptus- en dennenbomen, het mooie groen en vergezichten in me opnemen.......
Als ik 20 km voor het eind van m'n levensreis de zee over de heuvel zie opdoemen stromen de tranen van dankbaarheid en geluk rijkelijk. Wat is dit een moment.
Dit komt pas echt binnen. Ik laat alles stromen en wat ben ik trots.
Dank je wel kosmos, wat een onvergetelijk cadeau.
Nog één dag te gaan, nog één dag "in de camino".
Met een dubbel gevoel onderweg naar morgen.
Henk 2.0
Pelgrim
Alles scheen door m'n vingers te glippen, ik had er geen vat meer op. En ikke maar huilen. Wat gebeurt er toch allemaal. En nooit heb ik één moment gedacht dat het niet goed zou worden. Een kwestie van tijd.........
Ik kwam tot de ontdekking dat ik aan het ontwaken was. Ontwaken uit een "schijnwereld". Uit een wereld zoals ik niet was. Ja, het klinkt misschien wat raar maar als je eenmaal hebt geproefd hoe het is jezelf te zijn met al zijn kwetsbaarheid kun je niet meer terug. Man, wat is dat mooi.
Daarvoor moet je oude, vertrouwde, patronen wel durven loslaten. Sjonge, jonge, wat was het lastig om m'n ouwe patronen achter mij te laten en steeds verder uit m'n cocoon, m'n comfortzone te stappen.
We houden zo graag vast aan wat ooit het einde was. Maar het wordt nooit meer zoals het was. Gisteren is voorbij en morgen moet nog komen.
Ik ben inmiddels meer en meer afgepeld en herinner me weer hoe ik al die tijd al was........
Tot in de pruimentijd zei ik met een vette knipoog toen ik begin maart vertrok. Doe het Henk, durf het..... dromen, durven en doen.
Het is pruimentijd en inmiddels vier en een halve maand verder in m'n leven. Wat een tijd, wat een reis, wat een ontdekking en wat een geluk.
Dank je wel Kosmos en Jacobus. Jullie hebben niet alleen goed voor mij gezorgd, me ook werkelijk keer op keer verrast. Me laten zien, voelen en ervaren dat ik werkelijk alles los kan laten en dat alles, wat voor mij bestemd is, op m'n pad komt.......
Ik ben van mezelf gaan houden en begrijp nu dat ik altijd op het juiste moment op de juiste plek ben en dat alles gebeurt op precies het juiste moment.
Onrust in mijzelf is dus overbodig.
Heb vertrouwen Henk...... en juist zelfvertrouwen.
Ik ben opnieuw gaan verrtrouwen in mensen en dat je altijd geholpen wordt bij wat er op je pad komt.
Hahahaha, de kosmos liet gisteren nog eens zien dat ik niets te zeggen heb en dat alles anders loopt dan gedacht. Denk ik met Phia en Peter de laatste vier dagen naar Finisterre te lopen, gaat dit na twee dagen samen oplopen verder niet door. Hij trekt ons drieën op een natuurlijke wijze uiteen en besluit mij alleen naar het einde van de wereld te sturen. Nou alleen...... met m'n engeltjes dan......
De grote afstanden, het klimmen en dalen en de enorme hitte maakt dat de kosmos een kruis zet door de o zo mooi geplande gezamenlijke tocht.
Met Phia en Peter plan ik opnieuw...., om de zon onder te zien gaan in Finisterre.......
En zo start ik vandaag, opnieuw alleen.
Nog één dag, nog een aantal keer........ buen camino.
Hoe raar zal dat zijn om dit niet meer te zeggen, te horen elke dag. Wat een woorden van aanmoediging, van heerlijk samenzijn, samen oplopen, samen delen en elkaar er doorheen trekken.
Wat maakt een vriendelijk gebaar - voor mij - toch een verschil.
Nog 1 dag te gaan en dan zit m'n camino er echt op. Nog 1 dag alles opsnuiven, de heerlijk geurende eucalyptus- en dennenbomen, het mooie groen en vergezichten in me opnemen.......
Als ik 20 km voor het eind van m'n levensreis de zee over de heuvel zie opdoemen stromen de tranen van dankbaarheid en geluk rijkelijk. Wat is dit een moment.
Dit komt pas echt binnen. Ik laat alles stromen en wat ben ik trots.
Dank je wel kosmos, wat een onvergetelijk cadeau.
Nog één dag te gaan, nog één dag "in de camino".
Met een dubbel gevoel onderweg naar morgen.
Henk 2.0
Pelgrim
-
19 Juli 2016 - 20:40
Henri En Marjolein:
Hey vriendje 2.0,
Je bent er bijna !
Wat een prachtige reis is het geweest en wat hebben wij mee genoten.
Geniet van de laatste kilometers van je camino.
Tot snel en dan proosten we samen op het goede leven !
Liefs, Henri en Marjolein -
19 Juli 2016 - 20:50
Maja:
Lieve Henk, nog 1 dag wandelen en dan zit het erop. Deze droom heb je dan verwezenlijkt, maar ik weet zeker dat er weer een nieuwe komt.
Maar hoe moet het nu met je blog? Moeten we dat nu gaan missen? Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar ik zal het zeker missen. Je verhalen, avonturen en mooie en bijzondere momenten die je gedeeld hebt, maar wat ik vooral zal missen hoe jij de dingen relativeert tijdens je tocht. Je hebt mij veel aan het denken gezet en vaak heb ik gedacht zo simpel is het eigenlijk. Dank je wel voor je wijsheden die je met ons gedeeld hebt en nog een fantastische laatste wandeling morgen! Heel veel liefs xxx Maja -
19 Juli 2016 - 22:13
Jeroen En Hellen:
top man. Jammer dat je alleen verder moet,maarrrrrrrrrrr alleen ben je niet. Er zijn dr meer die naar t einde vd wereld lopen. Enne ......je hebt een goed vooruitzicht. Vriend Peter met Phia wachten je op on alsnog te genieten van dat laatste moment.
Bueno Camino!!
Lieve groet en geniet van je laatste dag van je tocht der tochten
Hellen en Jeroen xx -
19 Juli 2016 - 23:33
Sijke:
Ik heb er geen woorden voor
Tot snel xxx -
20 Juli 2016 - 07:29
Anette:
JE HEBT HET GEDAAN........GEWELDIG
xxxx Anette -
20 Juli 2016 - 07:53
Marga:
Proficiat! Wat een prestatie! Ik heb van je verhalen genoten, met een lach en een traan!!
Wat ben je een prachtig mens..... je hebt me veel geleerd.
Je kunt trots zijn....
liefs,
Marga
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
