Vallen en opstaan......
Door: Henk Murraij
Blijf op de hoogte en volg Henk
05 Januari 2017 | Spanje, Muxia
Het gebeurde me gisteren. Gelijk komen mensen aangesneld en reiken mij hun hand.
Dat gebeurde me gistermiddag.
Eigenlijk wilde ik het helemaal niet delen maar het houdt me vandaag zo bezig.........
Als een teletubbie rolde ik nog een aantal meters door. Door over de rotsen, heel maf. Ik voelde me heel opgelaten en gelijkertijd machteloos want man, o man, ik val wat af de laatste tijd.........
Vandaag denk ik: "hoe mooi is het om op het eind van de wereld te vallen, opgeraapt te worden en een andere kant op worden geholpen".
Tja, Jacobus, ik heb 'm door....... er zal altijd iemand zijn die mij bij de hand neemt en mij verder helpt of mooier nog de juiste richting laat zien.
Zonder angst vervolg ik mijn pad vandaag, een nieuw pad. Onderweg naar Muxia.
Het zit vol verrassingen omdat ik er niet eerder ben geweest........ en dat is toch het mooiste. Ja, ergens zijn waar ik niet eerder ben geweest.
Cadeautjes van het leven.
Ja, zo voelt het onderweg naar Muxia.
Was het gisteren bewolkt bij aankomst in Finisterre, vandaag bij vertrek zien we de zon opkomen. Prachtig zoals hij de lucht kleurt. De natuur is beeldschoon, enne....... wij zijn er getuigen van.
Deze laatste ettape voert ons langs de kust, door prachtige bossen en bloeiende planten. En wat bloeit en ruikt de mimosa heerlijk.
De vogels fluiten alsof het een lieve lust is en het roodborstje...... dat fladdert met me mee.
Ja, fladderen is het vandaag met het zonnetje op munne bol. Wat voelt hij warm aan en wat een energie straalt hij in. Ik geniet intens.
Elke keer is het klimmen door de bossen en even later zetten we de daling weer in om opnieuw zicht te krijgen op de zee.
De aankomst in Muxia, op het strand, en later bij het kerkje is schitterend. Enne........ net op tijd om de zon hier onder te zien gaan. En o, wat is dat prachtig. Hij doet niet onder voor die van Finisterre.
Wilma en ik kijken elkaar en we geven elkaar een "haai faaif". Kik, dé hebben we toch mar mooi geflikt.
Trots als twee pauwen genieten we van het moment, de zonsondergang en we kijken vooruit over het water.....
Ja, denk ik vervolgens....... vooruit kijken en niet alleen over het water.
Hasta manana
XXX
-
05 Januari 2017 - 21:09
Caroline:
Hoi lopers,
Wat een rol zal dat geweest zijn, maar je hebt het er hier vanaf gebracht. Dit hebben jullie maar mooi weer volbracht. Geweldig.
Gr caroline -
05 Januari 2017 - 23:20
Ria Ven-Landzaat:
Dit was het alweer???? Veel te kort!!! Lieve groet -
06 Januari 2017 - 01:41
Ineke:
Oei toch niet te veel schrammen enzo aan over gehouden hè..wel mooi he die route.. en de wetenschap dat dit de leste kms worru.. bedankt voor alle mooie verslagen!! N prachtige Camino met veel inzichten, die jij bijzonder mooi verwoordt ...! Wat is Spanje toch n mooi caminoland... maar vooral de weg die je aflegt en weer in kms aangaat is toch geweldig..!!
Bedankt voor je mooie , heerlijke en eerlijke verhalen! Samen met Wilma heb je n prachtige decembertocht gemaakt! Met zo'n mooi weer ... om jaloers op te worden...!! Tot de volgende keer met onze regiotocht.... in Esch deze keer!! Groet, Ineke -
06 Januari 2017 - 20:11
Anja Sterk:
Hoi Henk en Wilma wat een belevenis alweer.
Indrukwekkend hoe jullie in Muxia zijn aangekomen.
Ja het leven is vallen en opstaan misschien ook letterlijk.
Maar jullie hebben weer een prachtige tocht beleefd en van genoten.
Ik kijk uit nor jouw buukske Henk met al jou mooie verhalen van al die prachtige wandeltochten !!
Wat nog niet voor iedereen weggelegd is.
Geniet er samen van !!
Liefs Anja Sterk xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley