Wie alleen loopt, loopt 't verst....
Door: Henk Murraij
Blijf op de hoogte en volg Henk
12 Juni 2016 | Spanje, Lorca
Ja, wie alleen loopt, loopt het verst.....
Dat is een waarheid als een roodbonte koe. Maar soms is ver niet het mooiste, niet nodig en is blijven hangen of samen oplopen zeker zo goed. Het is altijd goed........
Gisteren liet ik me opnieuw verrassen en loop de eerste 5 km vanaf Pamplona op met Philipo, de Italiaan. Philipo heeft wat opstartproblemen en dat herken ik. Efkus aanmoedigen en hij loopt als een haas. Hij is goed opgestart, dus kan ik hem loslaten voor de koffie in Cizur Menor.
Onderweg word IK flink aangemoedigd door de plaatselijke bevolking. Man o man, wat klinkt dat mooi op z'n Spaans: "buen camino" Gracias senior y seniora roep ik terug. Wow, wat geeft me dit toch vleugels.......... Ja, daar hebben we de gans weer die ook zijn teamgenoten aanmoedigt. Ik voel de rillingen over mijn lijf gaan. En als er dan één dol enthousiste van z'n fiets springt om mij een goede weg te wensen voel ik bij bevrijd en supergelukkig.
Ja, aanmoedigen de boel........
Bij het volgende dorp, Zarinquiequi, komt Jean Pierre weer aangezwaaid. Beiden verbaasd.......
Eergisteravond heb ik nog wel efkus gelachen toen ik duidelijk op de deur hoorde bonzen. Ik had een flashback en moest aan de avond ervoor denken dat we ook moesten aanbellen. Het bonken op de deur doet me al lachen. Ja, de herkenning... blijken het mijn buurtjes in de aubergue te zijn die in hun broek piesen van het lachen. Wat voel ik met hun mee. O ja, denk ik dan 4 kinderen erbij, heerlijk.
Gisteren liggen we met z'n allen in een deuk wanneer we elkaar opmerken op het laatst van de avond in de bar. O dat wordt weer hollen...... Ik zeg nog bij het weggaan, geen nood, ik lig voor de deur voor jullie en doe de deur wel open. Komen ze even later binnen in de aubergue en opnieuw mijn buurtjes. Lachen........ en zij maar zuuken in het donker en nog meer aantikken en lawaai maken. O man, het is ook zo gehorig. Dubbel liggen we.........
De pinchos en de "verano tinto" gaan erin als gods woord in een ouderling in Lorca.
Een onvergetelijk moment volgt wanneer de drie tenoren, Lusiano Pavarotti, Placido Domingo en Jose Carerras, door de boxen galmen en na een tijdje afsluiten met "you never walk alone". De tranen rollen over m'n wangen en brengen me bij Goyita. Wat bijzonder.......
En dan te bedenken dat jullie onderweg zijn. Onderweg naar hier, wat geweldig.
Mijn dag is gemaakt, kan niet meer stuk.
Gracias kosmos.
Wat een saamhorigheid is er hier en wat een verbindingen. Iedereen helpt elkaar vooruit. Ontroerend te zien, zo mooi.
Onderweg naar Lizarra/Estella, onderweg naar ......
Hasta manana
Besos
Dat is een waarheid als een roodbonte koe. Maar soms is ver niet het mooiste, niet nodig en is blijven hangen of samen oplopen zeker zo goed. Het is altijd goed........
Gisteren liet ik me opnieuw verrassen en loop de eerste 5 km vanaf Pamplona op met Philipo, de Italiaan. Philipo heeft wat opstartproblemen en dat herken ik. Efkus aanmoedigen en hij loopt als een haas. Hij is goed opgestart, dus kan ik hem loslaten voor de koffie in Cizur Menor.
Onderweg word IK flink aangemoedigd door de plaatselijke bevolking. Man o man, wat klinkt dat mooi op z'n Spaans: "buen camino" Gracias senior y seniora roep ik terug. Wow, wat geeft me dit toch vleugels.......... Ja, daar hebben we de gans weer die ook zijn teamgenoten aanmoedigt. Ik voel de rillingen over mijn lijf gaan. En als er dan één dol enthousiste van z'n fiets springt om mij een goede weg te wensen voel ik bij bevrijd en supergelukkig.
Ja, aanmoedigen de boel........
Bij het volgende dorp, Zarinquiequi, komt Jean Pierre weer aangezwaaid. Beiden verbaasd.......
Eergisteravond heb ik nog wel efkus gelachen toen ik duidelijk op de deur hoorde bonzen. Ik had een flashback en moest aan de avond ervoor denken dat we ook moesten aanbellen. Het bonken op de deur doet me al lachen. Ja, de herkenning... blijken het mijn buurtjes in de aubergue te zijn die in hun broek piesen van het lachen. Wat voel ik met hun mee. O ja, denk ik dan 4 kinderen erbij, heerlijk.
Gisteren liggen we met z'n allen in een deuk wanneer we elkaar opmerken op het laatst van de avond in de bar. O dat wordt weer hollen...... Ik zeg nog bij het weggaan, geen nood, ik lig voor de deur voor jullie en doe de deur wel open. Komen ze even later binnen in de aubergue en opnieuw mijn buurtjes. Lachen........ en zij maar zuuken in het donker en nog meer aantikken en lawaai maken. O man, het is ook zo gehorig. Dubbel liggen we.........
De pinchos en de "verano tinto" gaan erin als gods woord in een ouderling in Lorca.
Een onvergetelijk moment volgt wanneer de drie tenoren, Lusiano Pavarotti, Placido Domingo en Jose Carerras, door de boxen galmen en na een tijdje afsluiten met "you never walk alone". De tranen rollen over m'n wangen en brengen me bij Goyita. Wat bijzonder.......
En dan te bedenken dat jullie onderweg zijn. Onderweg naar hier, wat geweldig.
Mijn dag is gemaakt, kan niet meer stuk.
Gracias kosmos.
Wat een saamhorigheid is er hier en wat een verbindingen. Iedereen helpt elkaar vooruit. Ontroerend te zien, zo mooi.
Onderweg naar Lizarra/Estella, onderweg naar ......
Hasta manana
Besos
-
12 Juni 2016 - 16:16
Mootje:
Heel veel plezier met Goyita en Mark...maar wat heb je al veel moois op je pad gehad...superrrr x -
13 Juni 2016 - 00:07
Raphael:
Hello Henk
I am happy to see that you are in Spain
Have a safe trip
-
13 Juni 2016 - 12:58
Marian Van Der Krabben:
Hoi Henk,
Wat leuk dat Goyita en Mark onderweg zijn naar jouw!
Een mooi cadeautje -
13 Juni 2016 - 13:02
Marian:
tijdens deze geweldige reis! Dat wordt morgen een echt feestje!
Heel veel succes verder!
Groetjes Harry en Marian. -
13 Juni 2016 - 18:18
Jeroen En Hellen:
Fantastisch dat Grote vriend mark en Goyita een eind met je mee komen lopen. Laat ff weten waafjullie zijn. Wij zitten in de buurt van Gerona. Loop ze Henk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
