Bevrijdingsdag
Door: Henk Murraij
Blijf op de hoogte en volg Henk
05 Mei 2016 | Frankrijk, Le Puy-en-Velay
Vandaag is het 5 mei, bevrijdingsdag. Een belangrijke dag, onze vrijheid wordt gevierd. Wat mooi dat we daar in ons land zo bij kunnen stilstaan.
Ik weet nog dat ik eens bij m'n moeder binnenliep. Zij zat tv te kijken. Ze wist zichzelf altijd heel goed te vermaken. Een boekje, een legpuzzel, haar krantje, de tv en eten koken. Ja, eten koken... het liefst voor ons allemaal.
Het koken heb ik ongetwijfeld van haar realiseer ik mij nu ineens.
Het liefst at ze met ons allemaal. Zorgen deed ze graag en luisteren naar onze verhalen. Van onze verhalen, van wat we meemaakte daar genoot ze met volle teugels van. Mijn moeder kon als de beste empathies luisteren. Helemaal was ze er dan.
Ja, dat kom je niet vaak tegen dat iemand met hart en ziel naar je luistert...
Afijn, ik kom bij haar binnen en zij zit ontroerd naar de tv te kijken. Het is die dag bevrijdingsdag, een mooie zonnige dag.
Och jongen zij ze, nu heb ik toch efkus zitten schreeuwen.....
Ik zit naar het bevrijdingsfeest te kijken zei ze en ineens zag ik je vader weer aankomen in de oorlog en hoe we samen gelukkig waren. Hoe we een gezin werden...... en als ik nu omkijk, is alles voorbij........
Ja, alles is voorbij denk ik vervolgens. Och toch......
Genieten jongen...... want het is zo voorbij. Dat zei ze nogal eens.
Onderweg naar Wageningen destijds naar het bevrijdingsfeest ontroert me haar kwetsbaarheid. Ik heb op één hand de keren dat ik haar zag huilen kunnen tellen. En er zullen er ongetwijfeld meerdere zijn geweest.
Wat was dat een mooi moment.
Van m'n moeder heb ik beelden zat, in overvloed zelfs.
Ze kon zo heerlijk zeggen: kom eens even bij me zitten. Ze pakte dan liefdevol m'n hand, haalde diep adem, zodat haar schouders optrokken, en keek me vervolgens vol tevredenheid aan. Een moment van intens geluk, ja dat was het. Intens geluk voor ons beiden.
Met deze overdenking vier ik vandaag in Le Puy en Velay de bevrijding. Een waar cadeautje realiseer ik mij. Om op deze plek vandaag aan te komen en bevrijd te zijn.
Wow.........
De route liep vandaag van Vorey - Lavoute-sur-Loire - Polignac - Aiguilhe - Le Puy-en-Velay.
Een plaatje om door het groen ineens Le Puy-en-Velay in beeld te krijgen.
Wat een geschenk om zo binnen te wandelen. Poeh, die moet ik even laten binnenkomen........
Het is niet enkel touristish, je kunt hier over de pelgrims lopen. Wow, het is hot hier, het pelgrimeren.
Duidelijk dat er een ander hoofdstuk aanbreekt. Eerst maar eens oriënteren.
Een slaapplek. Ja, er staat zat in het routeboekje. Ik daag Jacobus uit en ga gewoon afwachten wat er gebeurt. Er komt een madame op me af en vrazgt "Sint Jaques" Qui madame. O, zegt ze: slapen........ poeh, het is Hemelvaartdag, alles vol hé.
Rustig blijven Henk denk ik, Jacobus is al druk aan het bellen met boven hoop ik stiekem. En ja, hij heeft ook nog contact want mee komt er een lief meisje op me af en regelt zo een slaapplek bij de monastere ste Claire.
Sjonge, jonge, jonge..... ik bedenk het echt niet hoor. Toeval? Nee, echt niet. Wat zit hier een groot computernetwerk van boven achter.
Ik koop een grote bak fromage blanc en een pot confiture. Man, man, wat heerlijk om die weg te buffelen in de stralende zon. Ja, efkus aansterken want dé tippelen trekt me helemaal leeg enne..... anders waai ik eerdaags nog van de "chemin".
Onderweg, onderweg naar morgen.
XXX
Ik weet nog dat ik eens bij m'n moeder binnenliep. Zij zat tv te kijken. Ze wist zichzelf altijd heel goed te vermaken. Een boekje, een legpuzzel, haar krantje, de tv en eten koken. Ja, eten koken... het liefst voor ons allemaal.
Het koken heb ik ongetwijfeld van haar realiseer ik mij nu ineens.
Het liefst at ze met ons allemaal. Zorgen deed ze graag en luisteren naar onze verhalen. Van onze verhalen, van wat we meemaakte daar genoot ze met volle teugels van. Mijn moeder kon als de beste empathies luisteren. Helemaal was ze er dan.
Ja, dat kom je niet vaak tegen dat iemand met hart en ziel naar je luistert...
Afijn, ik kom bij haar binnen en zij zit ontroerd naar de tv te kijken. Het is die dag bevrijdingsdag, een mooie zonnige dag.
Och jongen zij ze, nu heb ik toch efkus zitten schreeuwen.....
Ik zit naar het bevrijdingsfeest te kijken zei ze en ineens zag ik je vader weer aankomen in de oorlog en hoe we samen gelukkig waren. Hoe we een gezin werden...... en als ik nu omkijk, is alles voorbij........
Ja, alles is voorbij denk ik vervolgens. Och toch......
Genieten jongen...... want het is zo voorbij. Dat zei ze nogal eens.
Onderweg naar Wageningen destijds naar het bevrijdingsfeest ontroert me haar kwetsbaarheid. Ik heb op één hand de keren dat ik haar zag huilen kunnen tellen. En er zullen er ongetwijfeld meerdere zijn geweest.
Wat was dat een mooi moment.
Van m'n moeder heb ik beelden zat, in overvloed zelfs.
Ze kon zo heerlijk zeggen: kom eens even bij me zitten. Ze pakte dan liefdevol m'n hand, haalde diep adem, zodat haar schouders optrokken, en keek me vervolgens vol tevredenheid aan. Een moment van intens geluk, ja dat was het. Intens geluk voor ons beiden.
Met deze overdenking vier ik vandaag in Le Puy en Velay de bevrijding. Een waar cadeautje realiseer ik mij. Om op deze plek vandaag aan te komen en bevrijd te zijn.
Wow.........
De route liep vandaag van Vorey - Lavoute-sur-Loire - Polignac - Aiguilhe - Le Puy-en-Velay.
Een plaatje om door het groen ineens Le Puy-en-Velay in beeld te krijgen.
Wat een geschenk om zo binnen te wandelen. Poeh, die moet ik even laten binnenkomen........
Het is niet enkel touristish, je kunt hier over de pelgrims lopen. Wow, het is hot hier, het pelgrimeren.
Duidelijk dat er een ander hoofdstuk aanbreekt. Eerst maar eens oriënteren.
Een slaapplek. Ja, er staat zat in het routeboekje. Ik daag Jacobus uit en ga gewoon afwachten wat er gebeurt. Er komt een madame op me af en vrazgt "Sint Jaques" Qui madame. O, zegt ze: slapen........ poeh, het is Hemelvaartdag, alles vol hé.
Rustig blijven Henk denk ik, Jacobus is al druk aan het bellen met boven hoop ik stiekem. En ja, hij heeft ook nog contact want mee komt er een lief meisje op me af en regelt zo een slaapplek bij de monastere ste Claire.
Sjonge, jonge, jonge..... ik bedenk het echt niet hoor. Toeval? Nee, echt niet. Wat zit hier een groot computernetwerk van boven achter.
Ik koop een grote bak fromage blanc en een pot confiture. Man, man, wat heerlijk om die weg te buffelen in de stralende zon. Ja, efkus aansterken want dé tippelen trekt me helemaal leeg enne..... anders waai ik eerdaags nog van de "chemin".
Onderweg, onderweg naar morgen.
XXX
-
05 Mei 2016 - 18:34
Sijke:
Heel mooi heb het goed -
05 Mei 2016 - 18:51
Pauline:
le Puy en Velay, wat een heerlijke plek om te zijn.
En Jacobus heeft alles geregeld. Ben je nu onderdak en een fijne gezellige maaltijd?
Fijne avond, mooie gedachten heb je weer "opgelopen" en gedeeld.
-
05 Mei 2016 - 19:20
Janny:
Dag lieve Henk,
Net terug uit een wifi-loze maar prachtige plek in Spanje, hef ik op een overvol en zonnig terras in Wageningen het glas op jou: wij vieren in vrede onze vrijheid!
Ontroerend mooi hoe je schrijft over je moeder en het vrij zijn, leven in vrijheid. Volgens mij is er geen groter goed dan kunnen leven in vrijheid.
Je gaat als een speer Henk, geweldig zoals jij reageert op wat er dagelijks op je pad komt, fijn dat ik je mag volgen op je bijzondere reis.
Zorg goed voor jezelf Henk, ik en iedereen die jou kent en volgt wil jou veilig en gezond weer terug!
Alle goeds voor het vervolg van je reis en veel liefs van Janny. -
05 Mei 2016 - 20:24
Henri En Marjolein:
Lieve Henk,
Al weer een mijlpaal, namelijk het bereiken van Le Puy en Velay!
En dat op zo'n mooie dag als Bevrijdingsdag.
We zijn blij om te lezen dat je heel goed in je vel zit.
Waar zo'n prachtige tocht al niet goed voor is, haha.
Wij leren met je mee door al je mooie verhalen en uitspraken.
Geweldig, geniet straks met Helma en Walter.
Liefs, Henri en Marjolein -
05 Mei 2016 - 23:10
Jos:
Leuk verslag & dito foto's... Zou bijna jaloers worden :) -
06 Mei 2016 - 10:55
Paul :
Fijn weer om bij te lezen Henk...
Heb het goed
Namastè -
07 Mei 2016 - 09:40
Mark & Goyita:
Goh Henk, heb veel aan je moeten denken die dag. Wij kwamen langs Wageningen gereden maar zijn niet aan gegaan. Wat hebben we genoten van de Veteranen en de feesten daaro! Veel plezier met Helma & Walter! X -
07 Mei 2016 - 21:49
Maja:
Lieve Henk,
Wat verwoord je het weer mooi, de herinneringen aan je moeder.
Ook ik probeer de mooie herinneringen aan mama en papa zo mooi te
verwoorden.
Ben net terug van Lesbos. Woensdag zijn we naar Petra geweest.
Daar heb ik het beloofde kaarsje aangestoken, met de wens dat je
veilig en voorspoedig je weg mag vervolgen.
Vanaf nu ga ik je weer trouw volgen. Xxx Maja
.
.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
