Dromen
Door: Henk Murraij
Blijf op de hoogte en volg Henk
14 April 2016 | Frankrijk, Chablis
Als kind droomde ik ervan om onzichtbaar te zijn.
Zo verlegen als ik was. Een hand geven met het hoofd naar benenen. Och wat was ik verlegen. Alhoewel ik dit nog wel eens ben ligt het ver achter me. De keren dat het me overkomt geniet ik er zelfs van.
Nee, ik weet me best te presenteren. Ik zou het goed doen tussen de royalties........ maar ja, dat ambieer ik helemaal niet.
Nu realiseer ik een droom.
Stelselmatig stellen we onze dromen uit. We worden naar school gestuurd omdat we dit ooit zo hebben bedacht. We worden letterlijk uit onze zandbak en onze droom, gehaald. Er wordt wat van ons verwacht........ Ja, anderen hebben verwachtingen. Het wordt ons als het ware door de strot geduwd.
Als je mazzel hebt mag je op de kleuterschool (ja, ja, ik weet het, inmiddels basisschool, groep 1) een jaar extra doen maar voor de rest wil de maatschappij dat we wat bereiken. Weg met het spelen, weg met lanterfanten. Keuzes moeten we maken om later - liefst zo veel mogelijk - geld te verdienen. Dan pas krijgen we het goed. Ja, dat wordt ons voorgehouden.......
En we gaan er allemaal in mee. Waarom? We weten niet beter. Mee in de mallemolen die door anderen is bedacht. Ja, nog voordat je zelf hebt kunnen ontdekken wat je werkelijk wilt gaan doen met je leven. Vraag maar een kind wat hij later wil worden. 90% weet het niet. Gek hé.
Hoe kun je dan in hemelsnaam jezelf zijn. Ja daar heb ik nu allemaal tijd voor om over na te denken.
En zo spelen we het spel jarenlang mee totdat we ineens inzien dat we dingen doen die eigenlijk niet of minder bij ons passen. Of net niet dat stukje voldoening brengt.
Inmiddels weet ik allang dat geld niet gelukkig maakt maar dat geluk wel geld maakt........
Ik kom nooit iets te kort en doe daarnaast het werk dat ik niet alleen heel erg leuk vind maar mij ook voedt en energie geeft.
Toen ik zeven jaar geleden koos om drie dagen in de week te gaan werken is mij zo vaak gevraagd of ik niet aan mijn pensioen dacht. Natuurlijk denk ik daar aan maar goed is goed. Al zeven jaar geniet ik van deze keuze. Op zondag denk ik nog wel eens " doe mij nog maar een wijntje, katreintje.....
Van wens naar werkelijkheid heet het boekje van Marinus Knoope. Tijdens mijn leergangen als ambtelijk secretaris werd dit gebruikt. Twee maanden later presenteerde ik mijn reis aan de hand van dit boekje. Het beschrijft in 12 stappen hoe je van wens naar werkelijkheid komt. Wat heb ik hier een plezier aan gehad en wat gaf me dit inzichten. Één ervan vond ik zo'n eyeopener, die deel ik graag even......
Mensen om je heen kunnen je hele droom onderuit halen, het niks vinden of enkel maar beren op de weg zien. Nou, zegt Marinus dan: afscheid nemen, want die voegt niets toe aan jouw droom, zoek mensen die wel in je geloven. Geef niet op als je er zelf in gelooft.
Zo is het als het ware ook in real life. Zoek mensen die jou nemen zoals je bent, vooruit helpen en waar jij je veilig bij voelt. En anders...... baai baai.
Met deze overdenking vervolg ik mijn pad......
Het is een mindere dag, de schik zit er gewoon niet in. Niks schokkends, thuis zitten er ook mindere tussen.
M'n hoofd zit overal behalve in het hier en nu. Laat Jacobus me ook nog omlopen door een pitoresk dorpje. Ja, een tukkie denk ik dan. Het wordt weer anders.
Het trok vandaag door de wijnvelden, op weg naar de Chablis...... een mooi stukje van France.
In Chablis aangekomen mag ik direct instappen bij Nederlanders die hier al 16 jaar wonen. Ja, 15 km uit de richting dat wel, enne.... ik moet morgen zelf de route weer oppakken....... ja, daaaaaaaaag denk ik dan ietwat ondankbaar. Ik wil ook een Chablis.
En die heb ik aan laten rukken ook.
Een pleintje verder gooi ik mezelf nog maar eens in de relaxstand en kom ik aan de praat met Willem en Renze, twee hele leuke mannen die al jaren in Thenay van France wonen en hier op vakantie zijn. Kijk, dat kleurt weer m'n dag....
Santé op onze dromen......
Ik heb er nog wel een paar.
XXX
Zo verlegen als ik was. Een hand geven met het hoofd naar benenen. Och wat was ik verlegen. Alhoewel ik dit nog wel eens ben ligt het ver achter me. De keren dat het me overkomt geniet ik er zelfs van.
Nee, ik weet me best te presenteren. Ik zou het goed doen tussen de royalties........ maar ja, dat ambieer ik helemaal niet.
Nu realiseer ik een droom.
Stelselmatig stellen we onze dromen uit. We worden naar school gestuurd omdat we dit ooit zo hebben bedacht. We worden letterlijk uit onze zandbak en onze droom, gehaald. Er wordt wat van ons verwacht........ Ja, anderen hebben verwachtingen. Het wordt ons als het ware door de strot geduwd.
Als je mazzel hebt mag je op de kleuterschool (ja, ja, ik weet het, inmiddels basisschool, groep 1) een jaar extra doen maar voor de rest wil de maatschappij dat we wat bereiken. Weg met het spelen, weg met lanterfanten. Keuzes moeten we maken om later - liefst zo veel mogelijk - geld te verdienen. Dan pas krijgen we het goed. Ja, dat wordt ons voorgehouden.......
En we gaan er allemaal in mee. Waarom? We weten niet beter. Mee in de mallemolen die door anderen is bedacht. Ja, nog voordat je zelf hebt kunnen ontdekken wat je werkelijk wilt gaan doen met je leven. Vraag maar een kind wat hij later wil worden. 90% weet het niet. Gek hé.
Hoe kun je dan in hemelsnaam jezelf zijn. Ja daar heb ik nu allemaal tijd voor om over na te denken.
En zo spelen we het spel jarenlang mee totdat we ineens inzien dat we dingen doen die eigenlijk niet of minder bij ons passen. Of net niet dat stukje voldoening brengt.
Inmiddels weet ik allang dat geld niet gelukkig maakt maar dat geluk wel geld maakt........
Ik kom nooit iets te kort en doe daarnaast het werk dat ik niet alleen heel erg leuk vind maar mij ook voedt en energie geeft.
Toen ik zeven jaar geleden koos om drie dagen in de week te gaan werken is mij zo vaak gevraagd of ik niet aan mijn pensioen dacht. Natuurlijk denk ik daar aan maar goed is goed. Al zeven jaar geniet ik van deze keuze. Op zondag denk ik nog wel eens " doe mij nog maar een wijntje, katreintje.....
Van wens naar werkelijkheid heet het boekje van Marinus Knoope. Tijdens mijn leergangen als ambtelijk secretaris werd dit gebruikt. Twee maanden later presenteerde ik mijn reis aan de hand van dit boekje. Het beschrijft in 12 stappen hoe je van wens naar werkelijkheid komt. Wat heb ik hier een plezier aan gehad en wat gaf me dit inzichten. Één ervan vond ik zo'n eyeopener, die deel ik graag even......
Mensen om je heen kunnen je hele droom onderuit halen, het niks vinden of enkel maar beren op de weg zien. Nou, zegt Marinus dan: afscheid nemen, want die voegt niets toe aan jouw droom, zoek mensen die wel in je geloven. Geef niet op als je er zelf in gelooft.
Zo is het als het ware ook in real life. Zoek mensen die jou nemen zoals je bent, vooruit helpen en waar jij je veilig bij voelt. En anders...... baai baai.
Met deze overdenking vervolg ik mijn pad......
Het is een mindere dag, de schik zit er gewoon niet in. Niks schokkends, thuis zitten er ook mindere tussen.
M'n hoofd zit overal behalve in het hier en nu. Laat Jacobus me ook nog omlopen door een pitoresk dorpje. Ja, een tukkie denk ik dan. Het wordt weer anders.
Het trok vandaag door de wijnvelden, op weg naar de Chablis...... een mooi stukje van France.
In Chablis aangekomen mag ik direct instappen bij Nederlanders die hier al 16 jaar wonen. Ja, 15 km uit de richting dat wel, enne.... ik moet morgen zelf de route weer oppakken....... ja, daaaaaaaaag denk ik dan ietwat ondankbaar. Ik wil ook een Chablis.
En die heb ik aan laten rukken ook.
Een pleintje verder gooi ik mezelf nog maar eens in de relaxstand en kom ik aan de praat met Willem en Renze, twee hele leuke mannen die al jaren in Thenay van France wonen en hier op vakantie zijn. Kijk, dat kleurt weer m'n dag....
Santé op onze dromen......
Ik heb er nog wel een paar.
XXX
-
14 April 2016 - 21:16
Sterrenkijker:
Prachtig geschreven!! -
14 April 2016 - 21:28
Fred:
Klopt helemaal, prachtig geschreven
-
14 April 2016 - 21:31
Caroline:
Hoe waar, wat je schrijft. Kan ik ook wat mer.
Liefs Caroline -
14 April 2016 - 22:48
Frans Kruter:
Henk, je verhalen worden steeds mooier. Ik kijk er iedere dag naar uit.
Ja, het is wat om iedere dag zo alleen onderweg te zijn. Tijd genoeg om goed na te denken, en
dat is denk ik ook het doel van deze tocht, niet? Groetjes Frans -
14 April 2016 - 23:16
Anja Sterk:
Nou Henk gewoon blijven dromen.
En in jezelf blijven geloven.
Mooi verhaal wat je geschreven hebt "de waarheid"
Geniet verder van je droom !!
Liefs Anja xx -
15 April 2016 - 00:22
Ineke De Hart:
Camino, klopt aan en komt binnen! Zuiver op de graad!
Buen Camino y Ultreia!
Mooi, Mooi, Mooi!! -
15 April 2016 - 00:27
Janny:
Dag lieve Henk,
Door het volgen van jouw droom haal je het beste uit jezelf, ben je een stimulans voor anderen en ben je een voorbeeld voor anderen? Jij bent tot ongelooflijke dingen in staat Henk, jouw energie stroomt zelfs als je een mindere dag hebt!
Ik merk aan jouw schrijven dat je overal momenten van intens geluk ervaart, dat jij oprecht dankbaar bent voor wat het leven jou op deze bijzondere reis geeft.
Ik wordt van elk verhaal van jou blij!
Liefs van Janny (even op vakantie in Spanje).
-
15 April 2016 - 00:40
Tilly:
Het is belangrijk dat men je neemt zoals je bent, goed dat je dit schrijft en blijf vooral jezelf.
Geef niet op waar jezelf in gelooft. Ga zo verder over je levenspad. -
15 April 2016 - 15:34
Frans:
Henk,
Door Gemma heb ik je ontmoet bij een expositie in Hedel, dus als ze mij vragen ken je Henk dan kan ik alleen dit antwoorden.
Ik volg je vanaf het begin en vind het steeds leuker worden, ik kijk uit naar je bericht!
Je maakt heel veel mee, bijzondere ervaringen en mensen op de weg die je volgt. Ik vind het geweldig. Vaak denk ik dat jij wel erg veel in jouw rugzak moet hebben om zeveel terug te krijgen. Ik wens je een mooie reis verder en als je terug bent drink ik graag een wijntje met je want na deze reis ben je zeker een ervaringsdenkundige! Groet. -
17 April 2016 - 19:16
Renze:
Beste Henk,
We have just returned from our short holiday where we met you in Chablis last Thursday 16th April
on the square.We both experienced this as a very extraordinary meeting where in a matter of 30 minutes you opened your most "inner feelings" to two complete strangers!
In the 50 years we have shared our lives together (in thick and thin) we found meeting you one of thé most heartwarming experiences. In 30 minutes or so when we exchanged thoughts about life and what life is all about on this rather troubling planet at present very positive to say the least.
We read that you are in Vezelay at present and in the coming days you will be "walking" westwards
towards your eventual "Goal".When you eventually arrive near Chateauroux please let us know and we'll meet somewhere for a coffee.
In the meantime we sincerely hope you will meet many more beautiful humans on your route whom you can exchange your thoughts with.
It has been a great privilege to meet and get to know you!!
Finally we hope you will have found another wonderful location to put your head down for the night.
With Best regards.
Willem & Ren.
Chateau Hotel Beau Soleil.
36800 Thenay
France.
0033 2 54 47 94 87 -
19 April 2016 - 12:11
Liesbeth:
ha die tippelaar,
ja, sinds lang unne mindere dag, al hoewel ik wel goed van start ben gegaan vanochtend met mun mini-narcisje.
Het is nu 11.46, had dit verhaal van jou veel vroeger moeten gaan lezen, sufmuts.
Het is weer lachen, jawel, ze is dr weer, dank je lieve Henk. Denk gelijk weer aan ons Ard, (3 jr geleden overleden), mn allerliefste maatje, even oud als ik en kennen elkaar ons hele leven. Die kon me ook zo aan het lachen maken, was konstant lachen, bij al wat ze zei of deed.
Ik heb al die jaren gedacht er komt niemand meer op munne weg die dat kan. En jawel hoor OLH wit wak mis, en hoppa daar is tie dan "onzen Henk" tjakka!!!! Besef dit vandaag pas, terwijl ik alle prachtige verhalen van je gelezen heb. Wacht efkes, ff kerske opsteke bij ons Merie en durre zoon. Hé gelukkig heb heel mun dankbare gevoel weer terug.
Mensen hoef je niet te zoeken, ze komen op je weg.
Henk ik drink gin wijn, maar drink nu op jou: hup catrijntje........
liefs Liesbeth xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
