Dames en heren.......
Door: Henk Murraij
Blijf op de hoogte en volg Henk
07 Januari 2017 | Nederland, 's-Hertogenbosch
Senoritas y senoras, we hebben de daling ingezet.
Zometeen komen we rond met onze "mursjingdijzing".
In de aanbieding: voetencreme van gewol en compeet blarenpleisters. Ook de tekentang doen we voor een prikkie van de hand. Onze crew helpt u graag. Gracias......
Tja, en dan zit onze rugzak alweer veilig in een speciale opberghoes, z'n tukske te doen, in het laatruim van Veuling.
Vanmorgen genoten we nog van Santiago, z'n plaza en al het schoons er omheen. Nog een laatste békske koffie, och toch......
Alsof het reserve voor de komende tijd is, laten we onze "varta's" instralen door 't zonneke, zo heerlijk warm schijnt hij. Opgeladen kunnen we het nieuwe jaar, nieuwe avonturen en nieuwe cadeautjes van het leven aan. Kom maar op.......
De kerkklokken luiden de middag in met zijn prachtige volle klank, z'n oud doorleefd klokkenspel.....
Hij slaat 12 keer. Pffffffff, tijd om te gaan, te vertrekken.
Wilma en ik kijken mooi terug op deze reis en hadden het niet willen missen. Alhoewel onze voorkeur in de lente en zomer ligt. Brrrrrrrr, wat kunnen de avonden en nachten koud zijn. Enne...... veel bars en restaurants zijn niet of nauwelijks verwarmd. Ocherum........ en wij zijn zo'n koukleumen........
Trouwens, als ze al open zijn want veel bars, restaurants en albergues hebben een winterdip, gesloten dus. Onderdak is er voldoende, de albergues municipal, gemeentelijke herbergen, zijn altijd open.
Nee, volgend jaar voor ons een heeeeeeeeeeeel warm oord met warme, zwoele nachten. Goed heet zogezeet.
De natuur in dit jaargetij, met z'n mist, rijp, wolkendek en zonneschijn is bijzonder mooi en beslist de moeite waard, dat dan weer wel.
Met het weer hebben we het getroffen. Nachtvorst, cloudie en heeeeeeeeeel heel veel zon. Het is uitzonderlijk voor deze tijd van het jaar. Andere jaren schijnt het te regenen.... en veul ook. Eerlijk is eerlijk, ook wij hadden regen, zo'n 50 druppels. Wat een bofkonten.
Het is niet druk, dat maakt dringen niet nodig. Het samen delen met medepelgrims in de albergues is super als ze er zijn en als ze willen delen.... Soms zijn ze er in overvloed en dan is er geen hond.
Op de camino Português was vaak te delen. Naar Finisterre, weinig tot niets, wat 'n dooie boel.
Het is vroeg donker, wat het flaneren en de stad verkennen lastig maakt. Soms zie je de volgende dag pas hoe mooi het er is. Nee, dat is beduidend leuker in de zomer.
O ja, en oew onderbroekskus "opkuisen" en drogen is ook een hele heisa wanneer er, geen, of te weinig verwarmingen zijn.
De voeten raken minder snel doorweekt als in de zomer en geeft wellicht minder snel blaren, kik, dat is dan weer mooi meegenomen.
In de kathedraal kunde doorlopen om Jacobus eens lekker vast te pakken, lekker met 'm te kroelen... Nee, geen bordje met vanaf hier is de wachttijd 45 minuten.... maar net als in de Efteling kun je nog een rondje mee.
Al met al een schitterende ervaring met tijd voor reflectie..... We moesten duidelijk de tijd besteden aan onze "selfie". Dat hebben we dan ook dik gedaan, met al die stilte.
Deze tocht heeft me weer verder gebracht. Maar ja, wie is er niet verder gekomen.
Gun ieder zijn eigen proces, dat kwam ik vaker tegen nu ik opliep met Wilma. Elkaar de vrijheid laten, laten zijn zoals iedereen is. Ja, dat is lastig want je gunt de ander juist zoveel.
Hele mooie, diepgaande gesprekken hebben we gevoerd, heel waardevol. Ik koester ze.
Highlight was het kestdiner met zoveel verschillende nationaliteiten aan tafel. Geen verwachtingen en de verrassing van het leven vierde hoogtij.
Heel veel inspiratie heb ik opgedaan voor het nieuwe jaar, om te schilderen en voor m'n boek. Ja, het schrijven van m'n eigen boek, de belevenissen van m'n camino.
Wat heb ik daar een zin in. Verschillende keren had ik een emotionele wegtrekker zal ik maar zeggen, zo zag ik een hoofdstuk met tekst voor me. Mooi man, ik ga het gewoon doen. Waarom niet.
Heb geen angst Henk, er is altijd plaats, er is altijd een hand. Jacobus en de Kosmos zorgen altijd voor ons en zorgen dat we elke dag komen waar we moeten zijn.
......... De trein die raast, kedengedeng, kedengedeng, kedengedeng.....
Tja, en dan volgt in Utrecht het afscheid met Wilma. Dat blijkt ineens lastiger dan het is. We bedanken elkaar voor deze reis, voor het verder komen in het leven en de waardevolle, warme momenten. De nieuwe inzichten. Wat hebben we een bijzondere reis gemaakt. Een kleine levensreis.
Nog een knuffel, nog een zoen.... nog eenmaal kijken we elkaar aan. Een zwaai, een handzoentje en dan...... moet ik huilen. Huilen van geluk.
Lieve Wilma, lieve collega, lieve vriendin, wat ben je een mooi mens. Dank je wel dat ik een stukje met je op mocht lopen. Lofjoe XXX
Kedengedeng, kedengedeng, kedengedeng. De levenstrein dondert door......
Buen camino amigos
XXX
Zometeen komen we rond met onze "mursjingdijzing".
In de aanbieding: voetencreme van gewol en compeet blarenpleisters. Ook de tekentang doen we voor een prikkie van de hand. Onze crew helpt u graag. Gracias......
Tja, en dan zit onze rugzak alweer veilig in een speciale opberghoes, z'n tukske te doen, in het laatruim van Veuling.
Vanmorgen genoten we nog van Santiago, z'n plaza en al het schoons er omheen. Nog een laatste békske koffie, och toch......
Alsof het reserve voor de komende tijd is, laten we onze "varta's" instralen door 't zonneke, zo heerlijk warm schijnt hij. Opgeladen kunnen we het nieuwe jaar, nieuwe avonturen en nieuwe cadeautjes van het leven aan. Kom maar op.......
De kerkklokken luiden de middag in met zijn prachtige volle klank, z'n oud doorleefd klokkenspel.....
Hij slaat 12 keer. Pffffffff, tijd om te gaan, te vertrekken.
Wilma en ik kijken mooi terug op deze reis en hadden het niet willen missen. Alhoewel onze voorkeur in de lente en zomer ligt. Brrrrrrrr, wat kunnen de avonden en nachten koud zijn. Enne...... veel bars en restaurants zijn niet of nauwelijks verwarmd. Ocherum........ en wij zijn zo'n koukleumen........
Trouwens, als ze al open zijn want veel bars, restaurants en albergues hebben een winterdip, gesloten dus. Onderdak is er voldoende, de albergues municipal, gemeentelijke herbergen, zijn altijd open.
Nee, volgend jaar voor ons een heeeeeeeeeeeel warm oord met warme, zwoele nachten. Goed heet zogezeet.
De natuur in dit jaargetij, met z'n mist, rijp, wolkendek en zonneschijn is bijzonder mooi en beslist de moeite waard, dat dan weer wel.
Met het weer hebben we het getroffen. Nachtvorst, cloudie en heeeeeeeeeel heel veel zon. Het is uitzonderlijk voor deze tijd van het jaar. Andere jaren schijnt het te regenen.... en veul ook. Eerlijk is eerlijk, ook wij hadden regen, zo'n 50 druppels. Wat een bofkonten.
Het is niet druk, dat maakt dringen niet nodig. Het samen delen met medepelgrims in de albergues is super als ze er zijn en als ze willen delen.... Soms zijn ze er in overvloed en dan is er geen hond.
Op de camino Português was vaak te delen. Naar Finisterre, weinig tot niets, wat 'n dooie boel.
Het is vroeg donker, wat het flaneren en de stad verkennen lastig maakt. Soms zie je de volgende dag pas hoe mooi het er is. Nee, dat is beduidend leuker in de zomer.
O ja, en oew onderbroekskus "opkuisen" en drogen is ook een hele heisa wanneer er, geen, of te weinig verwarmingen zijn.
De voeten raken minder snel doorweekt als in de zomer en geeft wellicht minder snel blaren, kik, dat is dan weer mooi meegenomen.
In de kathedraal kunde doorlopen om Jacobus eens lekker vast te pakken, lekker met 'm te kroelen... Nee, geen bordje met vanaf hier is de wachttijd 45 minuten.... maar net als in de Efteling kun je nog een rondje mee.
Al met al een schitterende ervaring met tijd voor reflectie..... We moesten duidelijk de tijd besteden aan onze "selfie". Dat hebben we dan ook dik gedaan, met al die stilte.
Deze tocht heeft me weer verder gebracht. Maar ja, wie is er niet verder gekomen.
Gun ieder zijn eigen proces, dat kwam ik vaker tegen nu ik opliep met Wilma. Elkaar de vrijheid laten, laten zijn zoals iedereen is. Ja, dat is lastig want je gunt de ander juist zoveel.
Hele mooie, diepgaande gesprekken hebben we gevoerd, heel waardevol. Ik koester ze.
Highlight was het kestdiner met zoveel verschillende nationaliteiten aan tafel. Geen verwachtingen en de verrassing van het leven vierde hoogtij.
Heel veel inspiratie heb ik opgedaan voor het nieuwe jaar, om te schilderen en voor m'n boek. Ja, het schrijven van m'n eigen boek, de belevenissen van m'n camino.
Wat heb ik daar een zin in. Verschillende keren had ik een emotionele wegtrekker zal ik maar zeggen, zo zag ik een hoofdstuk met tekst voor me. Mooi man, ik ga het gewoon doen. Waarom niet.
Heb geen angst Henk, er is altijd plaats, er is altijd een hand. Jacobus en de Kosmos zorgen altijd voor ons en zorgen dat we elke dag komen waar we moeten zijn.
......... De trein die raast, kedengedeng, kedengedeng, kedengedeng.....
Tja, en dan volgt in Utrecht het afscheid met Wilma. Dat blijkt ineens lastiger dan het is. We bedanken elkaar voor deze reis, voor het verder komen in het leven en de waardevolle, warme momenten. De nieuwe inzichten. Wat hebben we een bijzondere reis gemaakt. Een kleine levensreis.
Nog een knuffel, nog een zoen.... nog eenmaal kijken we elkaar aan. Een zwaai, een handzoentje en dan...... moet ik huilen. Huilen van geluk.
Lieve Wilma, lieve collega, lieve vriendin, wat ben je een mooi mens. Dank je wel dat ik een stukje met je op mocht lopen. Lofjoe XXX
Kedengedeng, kedengedeng, kedengedeng. De levenstrein dondert door......
Buen camino amigos
XXX
-
07 Januari 2017 - 19:49
Paul Van Den Heuvel:
Welkom trug... -
07 Januari 2017 - 19:50
Anita Voratenbosch:
Lieve Henk, dank je wel ❤️ -
07 Januari 2017 - 20:48
Robert Jongbloed:
Welkom thuis Henk
Als je je stok afleverd zal ik hem netjes maken voor je volgende reis -
07 Januari 2017 - 21:30
Ria Van De Ven-Landzaat:
Prachtig om met je mee te leven!!!!
-
07 Januari 2017 - 21:58
Toos Brok:
Lieve Henk, wat heb ik weer genoten van je verhalen, dank je wel -
08 Januari 2017 - 00:04
Anja Sterk:
Henk en Wilma,
Weer een ervaring rijker!!
Fijn dat jullie genoten hebben en wij mee mochten genieten.
Al deze verhalen komen natuurlijk in jou buukske Henk.
Dus daar kijken we weer naar uit.
Welkom thuis in het koud kikkerlandje met sneeuw en ijzel lekker glad, mooi moment om thuis te komen toch ?
Versje van Toon Hermans: Het kan vriezen het kan dooien, maar als je uit glij op je muil zijn ze vergeten te strooien. Hou je recht en geniet van het leven !!
Liefs Anja xx -
08 Januari 2017 - 07:38
Caroline:
Lieve Henk en Wilma,
Het was weer genieten, kijk uit naar je boek.
Gr caroline -
09 Januari 2017 - 11:26
Sij:
Hoi neef
Zo dat nemen ze je niet meer af
Nu op naar een super jaar
Geniet van alles wat op je pad komt Henk
Liefs je nichtje -
09 Januari 2017 - 17:27
Marian :
Welkom thuis en kom lekker bij van je mooie reis....dank je wel ...heb weer genoten....dikke kus Xxxx -
12 April 2018 - 13:35
Edith:
Dag henk
Dank voor je boek
Heb t vandaag gelezen
Leandra zei dat we op de koffie mochten komen
Ik woon in rosmalen
Heb je t druk ?
Bakkie doen
Groetjesvd trouwaanzichzelflezingvertrekker
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
